Author: ធឿន មករា

  • តើ​គួរ​គ្រប់គ្រង​លំហូរ​សាច់ប្រាក់​បែបណា​ដើម្បី​កុំឱ្យ​គ្រួសារ​ជួប​ហានិភ័យ?

    តើ​គួរ​គ្រប់គ្រង​លំហូរ​សាច់ប្រាក់​បែបណា​ដើម្បី​កុំឱ្យ​គ្រួសារ​ជួប​ហានិភ័យ?

    ការចំណាយ​ប្រាក់​ក្នុង​គ្រួសារ ជាទូទៅ​គេ​តែង​គិតថា គឺជា​រឿង​សាមញ្ញ​មួយ ដោយ​មិនបាន​កំណត់ថា​ការចាយវាយ​នោះ​ធ្វើឡើង​ទៅតាម​តម្រូវការ​ចាំបាច់​នោះទេ ពេលដែល​មាន​លុយ​ហើយ​តែង​ទិញ​នេះ​ទិញ​នោះ​ទៅតាម​ចំណង់​ចង់បាន​របស់ខ្លួន លុះ​ពេល​ទិញ​ហើយ​អស់​លុយ​ពី​ខ្លួន មើលឃើញ​សម្ភារ​មិនសូវ​សំខាន់​ទើប​មាន​អារម្មណ៍​ស្តាយក្រោយ។

    លោក ប៉ិច ប៉ូ​ឡែ​ន នាយក​ប្រតិបត្តិ​នៃ​ក្រុមហ៊ុន Westline Education Group មានប្រសាសន៍ថា មនុស្ស​ភាគច្រើន​មិនបាន​បណ្តុះ​ផ្នត់គំនិត​របស់ខ្លួន និង​កូន​របស់ខ្លួន​ឱ្យ​យល់ដឹង​ពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការ​សន្សំ​ប្រាក់​នោះទេ ជួនកាល​ទិញ​ទំនិញ​អ្វីមួយ​ពួកគាត់​ធ្វើឡើង​ទៅតាម​ចំណង់​ចង់បាន​តែប៉ុណ្ណោះ មិនបាន​គិតពី​តម្រូវការ​ចំ​បាច់​នោះទេ ដែល​ករណី​បានធ្វើឱ្យ​ហិរញ្ញវត្ថុ​ក្នុង​គ្រួសារ​ជួប​ការលំបាក​នៅពេល​ដែលមាន​តម្រូវការ​ប្រើប្រាស់​លុយ ដូចជា​ត្រូវ​ដល់​ខែ​បង់ថ្លៃ​សាលា​កូន ចំណាយ​សម្រាប់​កម្មវិធី​ប្រពៃណី ត្រូវ​ដល់ពេល​បង់ថ្លៃ​ជួល បង់​ប្រចាំខែ​ថ្លៃ​ទិញ​ផ្ទះ ថ្លៃ​ទឹក​ភ្លើង ឬ​នៅពេល​ជួប​បញ្ហា​សុខភាព ឬ​ចំណាយ​ថ្លៃ​ថ្នាំពេទ្យ​ជាដើម​នោះ ទើប​ដឹងថា​មាន​តម្រូវការ​ចំ​បាច់​ប្រើប្រាស់​លុយ ហើយ​ជួល​កាល​អាច​ជួប​ការខ្វះខាត​ទើប​ដឹងថា​លំបាក។

    លោក​ថា ក្នុង​យុគសម័យ​ជឿនលឿន​នេះ មាន​មនុស្ស​មិនតិច​ទេ​ដែល​ចង់​ធ្វើខ្លួន​ឡូយឆាយ​បង្អួត​គេ រហូត​ហ៊ាន​ទិញ​រថយន្ត ម៉ូតូ ទូរស័ព្ទដៃ​បង់​រំលស់​ទៀតផង ហើយ​ខំ​រកលុយ​ទុក​សម្រាប់តែ​គ្រប់​ចាយ​ពី​មួយខែ​ទៅមួយ​ខែ មិន​គិតពី​ការ​សន្សំទុក​ទៅ​ថ្ងៃ​អនាគត​ទេ ដោយ​ពួកគាត់​គិតថា បង់​រំលស់យូរៗ សម្ភារ ឬ​វត្ថុ​នោះ​ប្រាកដជា​ក្លាយជា​កម្មសិទ្ធិ​ផ្ទាល់ខ្លួន​មិន​ខាន។ លោក​ថា ការគិត​បែបនេះ​គឺ​មិន​ខុស​នោះទេ​ប្រសិនបើ​យើង​យក​សម្ភារ​ឬ​វត្ថុ​នោះមក​ប្រើ​ជា​ប្រយោជន៍​ដើម្បី​រកប្រាក់​ធ្វើជា​ចំណូល​ចូល​គ្រួសារ​វិញ ឧទាហរណ៍​អ្នកទិញ​រថយន្ត​ទំនើប​គាត់​ជិះ​ដើម្បី​ធ្វើការ​ផង ឆ្លៀតពេល​ទំនេរ​ពី​ការងារ​ផង​គាត់​អាច​រត់​តាក់ស៊ី​បាន​លុយ​បន្ថែម​ពី​ការងារ​ត្រឡប់​ចូល​គ្រួសារ​វិញ​បាន ប៉ុន្តែ​អ្នកខ្លះ​មិន​គិត​ដូច្នោះ​ទេ ពេល​បាន​រថយន្ត​ថ្មី​ចូលចិត្ត​ដើរលេង​ជួប​មិត្តភក្តិ​ ចំណាយ​ពេលវេលា​មិនបាន​ប្រយោជន៍ ហើយ​ថែមទាំង​ចំណាយ​ប្រាក់​កាន់តែច្រើន​ថែមទៀត​ដែល​កត្តា​នេះ​ធ្វើឱ្យ​គ្រួសារ​អាច​ជួប​ហានិភ័យ។

    លោក​ថា ប្រសិនបើ​យើង​ចង់​សន្សំ​ប្រាក់ ត្រូវ​ចេះ​ដាក់​សម្ពាធ​លើ​ខ្លួនឯង​កុំឱ្យ​ចាយ​ច្រើនពេក ហើយ​គួរ​ពិចារណា​លើ​ការទិញ​ធានារ៉ាប់រង​សម្រាប់​ការសិក្សា​ឱ្យ​កូន ព្រោះថា សន្សំ​ម្តងបន្តិចៗ ភ្លេចៗខ្លួន​កូន​រៀន​ចប់​បាក់​ឌុប កូន​មាន​ញ្ច​ប់​ថវិកា​សម្រាប់​ការសិក្សា​នៅ​មហាវិទ្យាល័យ​តែម្តង ហើយ​នៅពេល​យើង​មាន​គ្រោះថ្នាក់​ណាមួយ​មាន​ធានារ៉ាប់រង​ជា​អ្នក​ជួយ​គ្រួសារ​យើង​វិញ។ ម្យ៉ាងទៀត​បើ​អ្នក​ចង់​ទិញ​ផ្ទះ​បង់​រំលស់​ក៏បាន តែ​ត្រូវ​គិតថា ទិញ​ផ្ទះ​បង់​រំលស់​គឺ​មិន​ខុសពី​ការទិញ​បំណុល​គេ​នោះទេ ត្រូវ​សង​គេ​រាប់​ឆ្នាំ​ទើប​អស់ ដូច្នេះ​គិតថា ទិញ​ផ្ទះ​បែបណា​ដើម្បី​ចំណេញ អាច​ចំណេញ​បាន​បើសិន​ទិញ​ផ្ទះ​មក​សម្រាប់​រស់នៅ​ផង សម្រាប់​រកស៊ី​បាន​ចំណូល​មកវិញ​ខ្លះ​ផង ឬ​ទិញ​ទុកយូៗទៅផ្ទះ​អាច​នឹង​ឡើងថ្លៃ​លក់​វិញ​បាន​ប្រាក់ចំណេញ​ថែមទៀត​ផង។

    វិធីសាស្ត្រងាយៗដើម្បីឱ្យ​ជីវភាព​គ្រួសារ​មានការ​រីកចម្រើន មនុស្សម្នាក់ៗត្រូវ​ដឹង​ខ្លួនឯង​ថា ​ការចំណាយ​ចៀសវាង​កុំ​ចាយ​ច្រើនជាង​ចំណូល ឧទាហរណ៍​ថា សម្រាប់​គ្រួសារ​មានកូន 2នាក់​មាន​ចំណូល​ប្រហែលជា1,000ដុល្លារ​ក្នុង​មួយខែ ត្រូវ​គិតគូរ​ឱ្យបាន​ច្បាស់លាស់​លើ​ការចំណាយ​ប្រចាំខែ​ទៅវិញរាប់​ចាប់តាំងពី​ការចំណាយ​លើ​អាហារ​ពេលព្រឹក ការចំណាយ​លើ​ការផ្តល់ឱ្យ​កូន​ចាយ​ប្រចាំថ្ងៃ ចំណាយ​បង់ថ្លៃ​សាលា​ឱ្យ​កូន ចំណាយ​លើ​ម្ហូបអាហារ ចំណាយ​ទឹក​ភ្លើង ចំណាយ​លើ​ថ្នាំសង្កូវ ឬ​ថ្លៃ​ថែទាំ​សុខភាព ចំណាយ​លើ​ការចាក់​សាំង​ម៉ូតូ-ឡាន និង​ចំណាយ​បង់ថ្លៃ​ផ្ទះ​ប្រចាំខែ និង​ចំណាយផ្សេងៗមួយចំនួន​ទៀតថា តើ​ប្រាក់ខែ1,000ដុល្លារ​នោះ​គ្រប់គ្រាន់​ទេ បើសិន​រកឃើញថា មិន​គ្រប់គ្រាន់ គួរតែ​កាត់បន្ថយ​ចំណាយខ្លះៗ ធ្វើយ៉ាងណា​ឱ្យ​សល់​បាន​ខ្លះ ទោះជា​លំបាក​ក៏ដោយ អនុវត្តយូរៗទៅ​ប្រាកដជា​ក្លាយជា​ទម្លាប់ មិន​សល់​បាន​ច្រើន​ក៏ត្រូវ​ឱ្យ​សល់ខ្លះៗដែរ ដើម្បី​សន្សំទុក​ទៅ​ថ្ងៃមុខ បើ​មិន​ដូច្នេះ​ទេ​ពេល​ខ្លួន​ចាស់​ធ្វើការ​លែងកើត​រក​ចំណូល​មិនបានប្រាកដជា​លំបាក​មិន​ខាន។ តែបើ​សន្សំ​លុយ​បាន​ហើយ គួរ​គិតគូរ​យកទៅដាក់​ធនាគា​រ​ដើម្បី​បានការ​ប្រាក់ ឬ​យកទៅ​ចងការ​ឱ្យគេ ហើយបើ​សិន​មានលទ្ធភាព គួរ​បង្កើត​មុខរបរ​ណាមួយ​ដែល​អាចមាន​លទ្ធភាពរ​ក​ប្រាក់ចំណូល​ប្រចាំថ្ងៃ​ឱ្យ​យើង​បាន​មកវិញ​ជាប្រចាំ​នោះ​ទើប​ជាការ​ប្រសើរ។

    ជា​ចុងក្រោយ​លោក​ផ្តាំផ្ញើ​ថា សម្រាប់​មេ​គ្រួសារ​ម្នាក់ គួរ​កុំ​រង់ចាំ​បន្ទោស​កូន​ថា គិតតែ​ចាយ​គិតតែ​សុំ​លុយ តែ​ត្រូវ​ធ្វើជា​គំរូ​ឱ្យ​កូន​វិញ ព្យាយាម​ចំណាយ​ក្នុង​គ្រួសារ​ទៅតាម​តម្រូវ​ការចាំបាច់ពិតៗ ឬ​ចំណាយ​លើ​អ្វីដែល​បាន​ផលចំណេញ​មកវិញ ដើម្បីឱ្យ​កូន​បាន​មើលឃើញថា ជា​រឿង​ល្អ និង​ត្រឹមត្រូវ និង​ព្យាយាម​ប្រាប់​កូន ពន្យល់​កូន​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការចាយ​លុយ យូរៗទៅ​កូន​ប្រាកដជា​យល់ និង​ដឹង​ពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ហិរញ្ញវត្ថុ​គ្រួសារ​មិន​ខាន៕

  • វិធីព្យាបាលបឋម នៅពេលសត្វល្អិតចូលក្នុងត្រចៀក

    វិធីព្យាបាលបឋម នៅពេលសត្វល្អិតចូលក្នុងត្រចៀក

    សត្វល្អិតធំតូចមួយចំនួនដែលនៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នក ក្រៅពីបង្កភាពរំខានដល់អ្នក និងគ្រួសារហើយនោះ ពេលខ្លះពួកវាបានលួចចូលទៅក្នុងត្រចៀករបស់អ្នក ឬសមាជិកក្នុងគ្រួសារទៀត នៅពេលកំពុងគេងលក់ដោយមិនដឹងខ្លួន ហើយវាមិនព្រមចេញមកវិញដោយស្រួលៗនោះទេ។ ដូច្នេះហើយ ប្រសិនបើសត្វល្អិតចូលក្នុងត្រចៀក អ្នកត្រូវមានវិធីសាស្ត្រី ដើម្បីធ្វើឱ្យវាចេញមកវិញដោយត្រឹមត្រូវ ដោយមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពត្រចៀក ឬបណ្ដាលឱ្យត្រចៀកមានបញ្ហា។ ថ្ងៃនេះទស្សនាវដ្ដី ឡារ៉ែន សូមជម្រាបពីវិធីព្យាបាលបឋម នៅពេលសត្វល្អិតចូលក្នុងត្រចៀកដូចខាងក្រោមនេះ។

    នៅពេល សត្វល្អិតចូលត្រចៀក អ្នកគួរព្យាបាលបឋមដោយវិធីណា?
    • ពិតប្រាកដណាស់គឺហាមប្រើសំឡីត្បាល់ត្រចៀក ធាងឈើ ឬវត្ថុត្បាល់ច្រៀកផ្សេងៗដើម្បីរុកចូលត្បារយកសត្វល្អិតចេញពីត្រចៀកព្រោះការធ្វើបែបនេះ អាចក្លាយជាការរុញឱ្យសត្វល្អិតកាន់តែចូលទៅក្នុងត្រចៀកកាន់តែជ្រៅហើយមានគ្រោះថ្នាក់ចំពោះក្រដាសត្រចៀក និងភ្នាស់កណ្ដាលបាន។

    • ប្រសិនបើប្រាកដចិត្តថា ពិតជាមានសត្វល្អិតក្នុងត្រចៀកមែន ត្រូវឱ្យផ្អៀងត្រចៀកម្នាងនោះ (ត្រចៀកដែលសត្វចូល) ចុះទៅក្រោម និងផ្អៀងចុះសន្សឹមៗ ថ្នមៗ ដើម្បីឱ្យសត្វល្អិតនោះ វាចេញមកក្រោមវិញ ហើយចេញទៅក្រៅរន្ធត្រចៀក។

    • វិធីសាស្ត្រមួយទៀត គឺត្រូវឱ្យត្រចៀកនោះងើយឡើងទៅលើ ហើយយកប្រេងលាបខ្លួនរបស់ទារក ឬប្រេងបន្លែ ប្រេងអូលីវ ប្រេងល្ង ឬថ្នាំសម្រាប់បន្តក់ត្រចៀក (ដែលជ្រើស-យកតែមួយប៉ុណ្ណោះ) បន្ដក់ចូលក្នុងត្រចៀកហើយទាញស្លាបត្រចៀកខាងក្រោយ ដើម្បីឱ្យរន្ធត្រចៀកបើកកាន់តែធំ ដើម្បីឱ្យប្រេងហូរចូលបានត្រង់។ បន្ទាប់មកត្រូវផ្អៀងត្រចៀកចុះមកវិញ ដើម្បីឱ្យសត្វល្អិតដែលស្លាប់ ឬនៅរស់ក្នុងត្រចៀក ហូរចេញមកក្រៅវិញ។

    • ប្រសិនបើមានអាការផ្សេងៗ ដូចជា ឈឺភ្នាស់ត្រចៀក ចុកក្នុងត្រចៀក ហឹងត្រចៀក ឬមានឈាមមកតាមត្រចៀក និងមានអាការមិនប្រក្រតីផ្សេងៗ សូមកុំទាន់ប្រញាប់រុកវត្ថុអ្វីចូលក្នុងត្រចៀកឱ្យសោះ ត្រូវប្រញាប់ទៅរកគ្រូពេទ្យជំនាញជាបន្ទាន់។

    វិធីបង្ការមិនឱ្យសត្វល្អិតចូលត្រចៀក
    • ឧស្សាហ៍ និងយកចិត្តទុកដាក់សម្អាតអនាម័យកន្លែងគេង និងបរិវេណជុំវិញកន្លែងគេង កុំបណ្ដោយឱ្យមានសភាពរញ៉េរញ៉ៃ មិនមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ រហូតក្លាយជាជម្រកលាក់ខ្លួនរបស់សត្វល្អិតផ្សេងៗ។

    • ហាមប្រើសំឡីត្បារត្រចៀកសម្អាតត្រចៀករាល់ថ្ងៃ ព្រោះវាអាចបណ្ដាលឱ្យមានការរលាកភ្នាស់ត្រចៀក និងដាច់រោមការពារត្រចៀកជាដើម។

    • ប្រើប្រាស់ថ្នាំបាញ់សម្លាប់សត្វល្អិត ឬកម្ចាត់សត្វល្អិតនៅក្នុងបន្ទប់ និងបរិវេណផ្ទះរបស់អ្នកជាប្រចាំ។

    • បន្ទប់គេងត្រូវមានពន្លឺគ្រប់គ្រាន់។

    • តាមការពិតក្នុងត្រចៀករបស់លោកអ្នកមានប្រព័ន្ធសម្អាតតាមលក្ខណៈធម្មជាតិរួចទៅហើយ ដែលមិនចាំបាច់ឱ្យលោកអ្នកត្រូវពិបាកក្នុងការសម្អាតវានោះទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយប្រសិនបើអាចម៍ត្រចៀកកើនឡើងច្រើនខុសធម្មតា ឬបង្កជាការឈឺចាប់ផ្សេងៗនោះ សូមប្រញាប់ទៅរកគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ កុំព្យាយាមធ្វើការសម្អាតវាដោយខ្លួនឯងឱ្យសោះ៕

  • ការព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់ដោយ​ប្រើ​អ័រម៉ូន​បំបាត់

    ការព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់ដោយ​ប្រើ​អ័រម៉ូន​បំបាត់

    អ័រម៉ូន​ប្រភេទ​ខ្លះ​អាច​ប្រឆាំងនឹង​កោសិកា​ជំងឺមហារីក​មិនឱ្យ​លូតលាស់​ឡើង​បាន ហើយ​ក្នុងពេល​តែមួយ​នោះ អ័រម៉ូន ក៏​អាចជួយ​ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​បាន​ដោយ​ការប្រើ​វិធីសាស្ត្រ​ម្យ៉ាង​ហៅថា “អ័រម៉ូន​បំបាត់”។ សូម​ស្វែងយល់​ទាំងអស់គ្នា។

    អ័រម៉ូន​បំបាត់ គឺជា​អ្វី?
    អ័រម៉ូន ដែល​ផលិតឡើង​មកពី​ក្រពេញ​អ័រម៉ូនបានធ្វើ​តួនាទី​ជា​សារ​ធាតុគីមី​បញ្ជូនទៅ​រាងកាយដែល​មានន័យថា ប្រសិនបើ​រាងកាយ​កំពុង​ទទួលរង​នូវ​ផលប៉ះពាល់ផ្សេងៗក៏ដោយ ក៏​ប្រព័ន្ធ​ប្រសាទ​តំបន់​កណ្ដាល ឬ CNS នឹង​បញ្ជូន​សញ្ញា​ទៅ​កន្លែង​អ័រម៉ូន​ប្រភេទ​ខ្លះ ដើម្បីឱ្យ​អ័រម៉ូន​នោះបាន​បញ្ជូនបន្ដ​ទៅតាម​សរសៃឈាម ហើយ​នៅពេលដែល​អ័រម៉ូន​វា​ហូរ​ទៅ​ពេញ​រាងកាយ​ហើយ នោះ​កោសិកា​គោលដៅ នឹង​អាច​ទទួល​រំញោច​ពី​អ័រម៉ូន​ទាំងនោះ​បាន។ ចំពោះ​កោសិកា​ទទួល​ការបញ្ជូន​សញ្ញា នឹង​កើតជា​ដំណើរការ​ប្រតិកម្ម​ទៅតាម​ហ្សែ​៊​ន ដើម្បី​ទទួល​អ័រម៉ូន​ដូច​ពោល​ខាងលើ។ ប្រសិនបើ​ដំណើរ​ការជួប​ប្រទះឃើញ កោសិកា​មហារីក​ជា​អ្នកទទួល​សញ្ញា​វិញហើយ​ធ្វើឱ្យ​អ័រម៉ូន​អាច​ចូលទៅ​តោង​ជាប់​បានគេ​ត្រូវ​ប្រើ​វិធីសាស្ត្រ​ដូចជា ថ្នាំ​បំបាត់ ការវះកាត់ ឬ​ការប្រើ​កាំរស្មី​បាញ់​បំបាត់ ដើម្បី​បញ្ឈប់​ដំណើរ​របស់​អ័រម៉ូន​ជាបន្ទាន់ ដែល​អាច​រាង​រាំង​ការកកើត​នៃ​ចំនួន​កោសិកា​មហារីក។ វិធីសាស្ត្រ​ខាងលើនេះ គេ​ឱ្យ​ឈ្មោះថា “អ័រម៉ូន​បំបាត់” ឬ Hormonal therapy គឺជា​វិធី​ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​ដ៏​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​មួយ។

    អ័រម៉ូន​ប្រភេទ​ណា ដែល​អាច​ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់​បាន?
    មាន​វិធីសាស្ត្រ​ជាច្រើន​ប្រើប្រាស់​ក្នុងការ​ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់​ដែល​បង្កឡើង​ដោយ​អ័រម៉ូន វា​ត្រូវការ​បង្អាក់​ដំណើរការ​ធ្វើការ​របស់​សម្បុក​ស៊ុត​ញី បង្អាក់ដំណើរ​កកើត​អ័រម៉ូន​អេ​ស្ត្រូ​សែន និង​បង្អាក់ដំណើរ​វិ​វ​ឌ្ឍ​របស់​អេ​ស្ត្រូ​សែន។
    គោលដៅ​ទូទៅ​នៃ​វិធីសាស្ត្រ​ព្យាបាល​នេះ​គឺ សង្កត់​ការបញ្ចេញ​អ័រម៉ូន​អេ​ស្ត្រូ​សែន ដែលជា​អ័រម៉ូន​កើត​ពី​សម្បុក​ស៊ុត​ញី ក្នុង​ស្ត្រី​វ័យ​កណ្ដាល​មុនពេល​អស់​រដូវ ឬ​កើតចេញពី​សរសៃ​យាវផ្សេងៗដូចជា សរសៃ​យាវ​ខ្លាញ់ ឬ​ស្បែក។ អ័រម៉ូន​អេ​ស្ត្រូ​សែន ជា​កត្តា​លី​ករ​បំបែក​ខ្លួន​របស់​កោសិកា​មហារីក​សុដន់។

    តើ​ការប្រើប្រាស់​អ័រម៉ូន​បំបាត់ ព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់​បាន​ដោយ​របៀប​ណា?
    វិធីសាស្ត្រ​ប្រើ​អ័រម៉ូន​បំបាត់ ដើម្បី​ចាត់ការ​ជាមួយ​ជំងឺមហារីក​សុដន់​ប្រភេទ​កើតឡើង​ពី​អ័រម៉ូន គឺមាន​វិធី3យ៉ាង​ដូចជា ៖
    1. ការ​ព្យា​បាល​បន្ថែម​សម្រាប់​ជំងឺមហារីក​សុដន់​ដំណាក់កាល​ដំបូង
    ការបាញ់​កាំរស្មី​បំបាត់ ឬ​ការប្រើប្រាស់​ថ្នាំ​ដើម្បី​បញ្ជូន​ចូល​ពេញ​រាងកាយ គឺជា​វិធីសាស្ត្រ​ព្យាបាល​បន្ថែម​ទូទៅ ក្រោយពី​ធ្វើការ​វះកាត់​មហារីក​សុដន់។ គ្រូពេទ្យ​ជំនាញ​បាន​រកឃើញថា ស្ត្រី​ដែល​ទទួល​ការព្យាបាល​បែបនេះ រមែង​តែង​មិនកើត​ជំងឺមហារីក​សុដន់​ឡើងវិញ​ទេ សូម្បីតែ​រោគ​មហារីកផ្សេងៗទៀតផង​ដែរ។ យ៉ាងហោចណាស់​ក្នុង​រយៈពេល15ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយនេះ ការព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់ គ្រូពេទ្យ​ជំនាញ​ខាងផ្នែក​ដើមទ្រូង បានសម្រេច​ចិត្ត​ជ្រើស​យក​វិធី​ព្យាបាល​ដែល​ប្រើប្រាស់​រយៈពេល​បន្ថែម ក្នុងការ​តាមដាន​រោគ​ជំងឺ​ឱ្យបាន​ច្បាស់លាស់​ក្នុងដំណាក់កាល​ដំបូង។

    2. ការព្យាបាល​ជំងឺមហារីក​សុដន់​ដំណាក់កាល​
    ធ្ងន់ធ្ងរ ឬ​កំពុងតែ​រីក​ធំដោយ​ការប្រើប្រាស់​ថ្នាំ​បំបាត់​មុនពេល​វះកាត់ ការប្រើប្រាស់​ថ្នាំ​បំបាត់​មុនពេល​វះកាត់​ជំងឺ​មហា​រី​សុដន់ គឺជា​វិធី​ប្រើ​អ័រម៉ូន​បំបាត់ ដើម្បី​ព្យាបាល​មុនពេល​ដំណើរការ​វះកាត់ នៅពេល​បច្ចុប្បន្ននេះ នៅមាន​ការសិក្សា​ចំពោះ​ការប្រើប្រាស់​វិធី​នេះ​ជា​បន្ដទៀត ព្រោះ​ចំពោះ​ស្ត្រី​ដែល​ស្ថិតក្នុង​វ័យ​អស់​រដូវ គឺ​នៅ​មិនទាន់មាន​ការប្រើ​វិធីសាស្ត្រ​អ័រម៉ូន​បំបាត់​នៅឡើយ​ទេ។

    ផលប៉ះពាល់
    ផលប៉ះពាល់​នៃ​ការប្រើប្រាស់​វិធី​អ័រម៉ូន​បំបាត់​នេះ គឺ​អាស្រ័យទៅលើ​ប្រភេទ​ថ្នាំ ឬ​ការព្យាបាល​ដែល​អ្នកជំងឺ​ទទួលយក ដែល​សង្កេតឃើញ​មានដូចជា ៖
    – មាន​អាការ​គ្រុនក្ដៅ
    – ទ្វារមាស​មាន​សភាព​ស្ងួត
    – មាន​បញ្ហា​ប្រព័ន្ធ​បន្ត​ពូជ ចំពោះ​ស្ត្រី​ដែល​ស្ថិតក្នុង​វ័យ​មិនទាន់​អស់​រដូវ។ល៕

  • មករៀននៅភ្នំពេញ ត្រូវត្រៀមអ្វីខ្លះ?

    មករៀននៅភ្នំពេញ ត្រូវត្រៀមអ្វីខ្លះ?

    បន្ទាប់ពីបុកពោះបារម្ភរឿងលទ្ធផល​នៃការប្រឡងមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិរួចហើយ ការផ្លាស់ទីមកសិក្សានៅរាជធានីភ្នំពេញបានក្លាយជាចំណុចព្រួយបារម្ភ និងជម្រើសដ៏តឹងតែងមួយសម្រាប់សិស្សានុសិស្សនៅតាមបណ្តាខេត្ត ជាពិសេសអ្នក-រស់នៅតំបន់ឆ្ងាយពីរាជធានីភ្នំពេញ។

    បើគិតតាមស្ថិតិនិស្សិតដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សា​នៅ​កម្រិតឧត្តមសិក្សាឃើញថាមាននិស្សិតត្រឹមតែជាង 20%ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានបញ្ចប់ដោយជោគជ័យ ខណៈ​សិស្សមិនតិចទេ​សម្រេចចិត្តមិនបន្ត​ការសិក្សានៅឧត្តមសិក្សា។ បញ្ហាទាំងអស់នេះត្រូវបានគេមើលឃើញថា អាចកើតឡើង ដោយសារកត្តាជីវភាព កង្វះព័ត៌មាន និង​ឧបសគ្គតូចៗជាច្រើនផ្សេងទៀតដែលរុញច្រានឱ្យពួកគេមិនអាចបន្ត ឬសម្រេចចិត្តមិនបន្តការសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យ។ ចំពោះបញ្ហាកង្វះព័ត៌មាន​សិស្សមួយចំនួន​មិនដឹងពីការសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសមុខវិជ្ជាសិក្សា ការត្រៀមខ្លួនដើម្បីផ្លាស់ប្តូរបរិយាកាស និងតំបន់នៃការរស់នៅក្នុងពេលសិក្សាជាដើម។

    លោក លី ពិសិដ្ឋ អតីតនិស្សិតដែលមកពីខេត្ត​សៀមរាបបានលើកឡើងថា ពីដំបូងគាត់មានការរារែក​ចំពោះការសម្រេចចិត្តបន្តការសិក្សានៅរាជ-ធានីភ្នំពេញ ព្រោះ​គាត់គិតថា ការរស់នៅរាជធានីភ្នំពេញលំបាកខ្លាំង ហើយ​ត្រូវចំណាយច្រើន និងមិនស្គាល់ពីទីតាំងភូមិសាស្រ្តច្បាស់លាស់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត​ពេលនេះ​មហាវិទ្យាល័យ​ក៏មានច្រើនគួរសមដែរនៅទីរួមខេត្ត ហេតុនេះក៏ចង់សាកល្បងរៀននៅខេត្តដែរ តែ​ចុងបញ្ចប់លោកក៏​បានសម្រេចចិត្ត​ចូលមកសិក្សានៅរាជធានីភ្នំពេញ ព្រោះចង់ជម្នះការលំបាក និងភាពរារែក របស់ខ្លួនឯង។ ពេលមកសិក្សានៅភ្នំពេញ​ដំបូង​បញ្ហាដែលជួបញឹកញាប់ជាងគេគឺ វង្វេងផ្លូវ ព្រោះមិនស្គាល់​ទីតាំងច្បាស់លាស់ ហើយការធ្វើដំណើរក៏បារម្ភច្រើនរឿងប៉ូលិសផាក ព្រោះ​មិនធ្លាប់ជិះ​ក្នុងទីក្រុង។ ពេលនោះ ចង់ទៅណាក៏ត្រូវពឹងមិត្តភក្តិ ឬ​ទៅជាមួយគេទើបអាចទៅបាន។ លោក លី ពិសិដ្ឋ បាននិយាយថា៖ “​ចំពោះការជ្រើសរើសសាលាវិញក៏ជាបញ្ហាមួយដែរ ព្រោះ​ដំបូងឡើយមានជម្រើសច្រើន ឮតែគេថា សាលានេះល្អ ឬសាលានោះល្អតែមិនដឹងថាសាលានោះ នៅកន្លែងណា ហើយទៅដាក់ពាក្យតាមណាឡើយ។ ហេតុនេះ​បើមានបំណងមកសិក្សានៅភ្នំពេញ ប្អូនៗគួរតែ​ចំណាយពេលវេលាមកស្នាក់នៅ និងស្គាល់សាលាឱ្យបានច្រើនបន្តិចដើម្បីងាយស្រួលរក ហើយមិនពិបាកក្នុងការសម្រេចចិត្ត បើជិតដល់ពេលបិទឈប់ទទួលពាក្យ ហើយមានអ្នកខ្លះបង្ខំចិត្ត​ជ្រើសយកសាលាណាដែលមិនទាន់បិទ ឬចូលរៀនទាំងមិនពេញចិត្តក៏មាន”។

    អតីតនិស្សិតខាងលើបានលើកឡើងផងដែរថាចំពោះកន្លែងស្នាក់នៅក៏ជាចំណុចមួយផងដែរដែលត្រូវគិតគូរ ព្រោះ​ប្រសិនបើ​យើងស្វែងរកកន្លែងស្នាក់នៅមិនល្អអាចធ្វើឱ្យ​មានបញ្ហាប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សាផងដែរ។ កន្លែងស្នាក់នៅ គួរជ្រើសរើសកន្លែងណាដែលមិនសូវមានតម្លៃខ្ពស់ពេកព្រោះមករៀន​ មិនមែន​មក​សោយសុខទេ តែក៏គួរ​ស្វែងរកកន្លែងណាដែល​មានសុវត្ថិភាព ហើយឆ្ងាយពីអ្នកផឹកស៊ីឡូឡា។ ប្រសិនបើ​ជ្រើសរើសកន្លែងស្នាក់នៅមិនល្អ យើងអាចប្រឈមនឹងការរំខានច្រើន ហើយ​ធ្វើឱ្យយើងមិនសូវសប្បាយចិត្តនៅពេលមកដល់ផ្ទះ ហើយ​ចង់ស្រាវជ្រាវបន្ថែម តែអារម្មណ៍មិនមូល។

    បង្ហាញពីចំណុចត្រូវត្រៀមខ្លួនពេលមកសិក្សានៅភ្នំពេញ និស្សិតឆ្នាំទី3 យុវតី ឡាយ សុភាវត្តី បានលើកឡើងថា ការមកសិក្សានៅភ្នំពេញ​ គឺជាជម្រើសមួយក្នុងការដើរចូលស្ថាប័នសិក្សាដែលពោរពេញដោយការប្រកួតប្រជែង ហេតុនេះ​ការសិក្សាត្រៀមគឺជារឿងសំខាន់។ ការលើកឡើងបែបនេះមិនមែនមានន័យថា អ្នកសិក្សានៅតាមបណ្តាខេត្តមិនមានការប្រកួតប្រជែងនោះទេ តែ​ភាគច្រើននៅរាជធានីភ្នំពេញ មាននិស្សិតមកពីគ្រប់ខេត្តក្រុងទាំងអស់ ហេតុនេះប្រសិនបើ​ចង់ចាប់យកឱកាសអាហារូបករណ៍ ឬចូលសាលាជំនាញតឹងតែងដូចជា សាលាតិចណូ ឬសាលា​ពេទ្យជាដើម ចាំបាច់ត្រូវតែរៀនត្រៀមឱ្យបានមុនពេលប្រឡងប្រជែង។ ម្យ៉ាងវិញ ទៀត​សិស្សានុសិស្ស ក៏គួរតែស្វែងយល់ឱ្យបានច្បាស់ពីព័ត៌មានតាមសាកលវិទ្យាល័យនីមួយៗឱ្យបានច្បាស់លាស់ជាមុន ដើម្បីកុំឱ្យចាញ់បោកសាលាមួយចំនួនដែលសន្សាឱ្យអាហារូបករណ៍ តែត្រូវបង់នេះ បង់នោះច្រើនជាដើម។

    យុវតីខាងលើបានលើកឡើងផងដែរថា ថ្វីត្បិតតែការសិក្សានៅទីក្រុងមាន​ឱកាសច្រើន មានសាកលវិទ្យាល័យច្រើន និង​មានភាពទំនើបជាងនៅខេត្តក៏ដោយ តែសិស្សចាំបាច់ត្រូវមានការត្រៀមខ្លួនឱ្យបានល្អ ព្រោះបើមិនរៀនត្រៀមឱ្យបានល្អទេនោះ យើងនឹងមិនអាចទាញយកឱកាសល្អនោះបានទេ តែផ្ទុយមកវិញអាចចាញ់បោកគេ ឬទទួលយកឱកាសដែលអាចប៉ះពាល់ដល់អនា-គតក៏ថាបាន។ ក្រៅពីនេះ សិស្ស-និស្សិតដែលចង់ធ្វើការងារក្នុងពេលសិក្សាក៏ចាំបាច់ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នផងដែរ ចំពោះក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនដែលបច្ចុប្បន្ននេះកំពុងទាក់ទាញឱ្យធ្វើការតាមអនឡាញ និងរកគ្នាបន្តបន្ទាប់ដើម្បី​ទទួលបានកម្រៃ។ មានសិស្សមិនតិចទេដែលលង់ខ្លួនមិនបានទាំងចំណូលហើយថែមទាំងខាតបង់លុយកាក់អស់រាប់រយដុល្លារទៀតផង៕

  • ដាំ​ផ្កាម្លិះ​លើដី​កន្លះ​ហិកតា បេះ​ផ្កា​លក់បាន​ពី10 ទៅ20ម៉ឺន​រៀល​រៀងរាល់ថ្ងៃ

    ដាំ​ផ្កាម្លិះ​លើដី​កន្លះ​ហិកតា បេះ​ផ្កា​លក់បាន​ពី10 ទៅ20ម៉ឺន​រៀល​រៀងរាល់ថ្ងៃ

    ម្លិះ​ជា​ផ្កា​មួយ​ប្រភេទ​ដែល​ប្រជាជន​ខ្មែរ​និយម​ចូលចិត្ត​យកទៅ​ថ្វាយ​ព្រះ​នៅ​រៀងរាល់ថ្ងៃ​សិ​ល ឬ​យក​ធ្វើ​កម្រងផ្កា ក៏ដូចជា​ប្រើប្រាស់​ក្នុង​កម្មវិធី​បុណ្យផ្សេងៗ ដូចជា​ឡើង​គេហដ្ឋាន បុកគ្រឹះ​សាងសង់​សំណង់ និង​កម្មវិធីធំៗជាច្រើន​ទៀត​រាប់មិនអស់ ដែល​ធ្វើឱ្យ​ទីផ្សារ​ផ្កា​ដ៏​ក្រអូប​ប្រហើរ​មួយ​នេះ​មាន​តម្រូវការ​គ្រប់​រដូវ​កាល​មិន​ថា រដូវវស្សា ឬ​រដូវប្រាំង​ឡើយ។

    លោក​អ៊ំ រស់ សា​រ៉ុ​ម កសិករ​ដាំ​ផ្កាម្លិះ​នៅក្នុង​ភូមិ​កោះក្របី ដែល​បច្ចុប្បន្ន​ត្រូវ​រដ្ឋាភិបាល​កាត់​បញ្ចូលមក​ក្នុងភូមិ​សាស្ត្រ​សង្កាត់​ច្បារអំពៅ ខណ្ឌ​ច្បារអំពៅ រាជធានី​ភ្នំពេញ មានប្រសាសន៍ថា គ្រួសារ​លោក​អ៊ំ​ក៏ដូចជា​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុងភូមិ​កោះក្របី​ស្ទើរតែ​ទាំងអស់​ដែរ​បាន​ចាប់យក​មុខរបរ​ដាំ​ផ្កាម្លិះ តៗគ្នា​តាំងពី​ដូនតា​មកម៉្លេះក្រោយ​ឆ្នាំ1979មក។ លោក​អ៊ំ​មានប្រសាសន៍ថា ដើមឡើយ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុងភូមិ​បាន​ដាំ​ផ្កាផ្សេងៗច្រើន​ប្រភេទ​ទៀត ដូចជា​ផ្កាចន្ធូ ចំប៉ា ចំប៉ី និង​រំដួល ជាដើម តែ​ក្នុងចំណោម​ផ្កា​ទាំងនោះ​មានតែ​ផ្លា​ម្លិះ​ប៉ុណ្ណោះ ដែលមាន​ទីផ្សារ​ច្រើនជាងគេ ទើប​ពួកយើង​នាំគ្នា​ដាំ​ផ្កាម្លិះតៗគ្នា​មក​រហូតមកទល់​បច្ចុប្បន្ន។

    លោក​អ៊ំ រស់ សា​រ៉ុ​ម កសិករ​ដាំ​ផ្កាម្លិះ​

    លោក​អ៊ំ​បន្តថា សម្រាប់​គ្រួសារ​លោក​អ៊ំ ក៏​មិន​ខុសពី​គ្រួសារ​ដទៃទៀត​ដែរ បាន​ចាប់យក​របរ​ដាំ​ផ្លា​ម្លិះ​នេះ​នៅ​លើដី​ទំហំ​ជាង​កន្លះ​ហិកតា​អស់​រយៈពេល​ជាង 20ឆ្នាំ​មកហើយ ហើយ​វា​នៅតែ​ផ្តល់​ផល​នៅឡើយ មិនទាន់​ងាប់​ដើម​ទៅវិញ​ទេ ដែលជា​ធម្មតា​នៅ​ខែវស្សា​នេះ គេ​អាច​បេះ​បាន​ចន្លោះ​ពី4 ទៅ 5គីឡូក្រាម​ក្នុង​មួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែ​ដោយសារ​រដូវវស្សា​ដើម​ម្លិះ​ផ្តល់​ផ្កា​ច្រើន បានធ្វើឱ្យ​តម្លៃ​រាង​ធ្លាក់ចុះ​ច្រើន មួយ​គីឡូក្រាម​បានតែ 25,000រៀល​ប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់​ម៉ូយ​បោះ​ដុំ​ដែល​មក​ប្រមូល​ទិញ​ដល់ផ្ទះ។ ប៉ុន្តែ​ផ្កា​នេះ​អាច​ឡើងថ្លៃ​ខ្លាំង​នៅ​រដូវរងារ​ដែល​ត្រជាក់​ខ្លាំង ដោយ​យើង​អាចលក់​បាន 1គីឡូក្រាម​ថ្លៃ​ដល់​ទៅ15 ទៅ20ម៉ឺន​រៀល​ឯណោះ ដោយសារ​នៅ​រដូវ​នោះ​ផ្កា​មិនសូវ​ឱ្យ​ផល ក្នុង​មួយថ្ងៃ​យើង​ប្រមូលបាន​តែមួយ​គីឡូក្រាម​ជាង​ប៉ុណ្ណោះ។

    លោក​អ៊ំ​បាន​បន្តទៀតថា ការដាំ​ផ្កា​នេះ​មិនសូវ​រំខាន​ដល់​សមាជិកគ្រួសារ​នោះទេ ពេលព្រឹក​គ្រាន់តែ​នាំគ្នា​ពីរ​នាក់​ប្តី​ប្រពន្ធ​ទៅ​បេះ​ផ្កា រយៈពេល​ជាង​មួយ​ម៉ោង ហើយ​យកមក​ថ្លឹង​លក់ ឬ​អង្គុយ​ដោត​ធ្វើជា​កម្រងផ្កា​ជាង​មួយ​ម៉ោង​ទៀត ក៏​យើង​អាច​លក់បាន​លុយ​ប្រហែលជា10ម៉ឺន​រៀល​ដែរ​ក្នុង​មួយថ្ងៃ ដែល​អាចជួយ​ឱ្យ​គ្រួសារ​មាន​ជីវភាព​ធូរធារ​មួយកម្រិតមាន​ប្រាក់​សម្រាប់​ចំណាយ​ចាយវាយផ្សេងៗប្រចាំថ្ងៃ ដោយសារ​ផ្កា​នេះ​វា​ផ្តល់​ផល​រាល់ថ្ងៃ​ជាប្រចាំ​ដែរ។ ដើម​ផ្កាម្លិះ​នេះ​មាន​លក្ខណៈ​ងាយស្រួល​ដាំ និង​ថែទាំ​ខ្លាំងណាស់ គឺ​ដាំ​បានតែ2 ទៅ 3ខែ វា​នឹង​ចាប់ផ្តើម​ឱ្យ​ផល​ជាបណ្តើរៗហើយ ហើយ​វា​អាចរ​ស់បាន​រហូតដល់30 ទៅ40ឆ្នាំ ឯណោះ​ទើប​វា​ងាប់​ដើម​ទៅវិញ ឬ​បើសិន​ដើម​វាចា​ស់​ខ្លាំង យើង​អាច​កាប់​ដើម​នោះ​ចោល​មួយ​សា ហើយ​វា​នឹង​លាស់​មែកថ្មីៗចេញមក​ដូច​យើង​ដាំ​ថ្មី​ឡើងវិញ​អ៊ីចឹង និង​អាច​ផ្តល់​ផល​យូរអង្វែង​ថែមទៀត​ផង។

    ផ្កាម្លិះដែលប្រមូលផលបាន

    ចំពោះ​បច្ចេកទេស​នៃ​ការដាំដុះ គឺ​មិនមាន​ការលំបាក​អ្វី​ខ្លាំង​នោះទេ ដោយសារ​មាន​គេ​ផ្សាំ​កូនដើម​ម្លិះ​លក់ មួយ​ដើម​តម្លៃ​តែ 1,500រៀល​ប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ​មុននឹង​ដាក់​ដាំ កសិករ​ត្រូវ​ភ្ជួរ​ដី​ហាល​ចោល​ឱ្យ​ស្ងួត​ដើម្បី​សម្លាប់​មេរោគ​មាននៅ​ក្នុង​ដី និង​សម្លាប់​ពូជ​ស្មៅ​ឱ្យ​ងាប់​អស់​ជាមុនសិន ងាយស្រួល​នៅពេល​ដាំស្មៅ​មិនសូវ​ដុះ​ឡើង​ច្រើន​មក​បឺត​ដណ្ដើមយក​ជីវជាតិ​ពី​ក្នុង​ដី​ដែលនាំឱ្យ​ដំណាំ​ផ្កាម្លិះ​លូតលាស់​មិនសូវ​បានល្អ។ លោក​អ៊ំ​បញ្ជាក់ថា នៅពេល​គេ​ភ្ជួរ​ដី​រួច កសិករ​ត្រូវ​លើកដី​ជា​រង​ដែលមាន​គម្លាត​ឆ្ងាយ​ពីគ្នា​ប្រវែង 1.8ម៉ែត្រចន្លោះ​ពី​រង​មួយ​ទៅ​រង​មួយទៀត ហើយ​ត្រូវដាក់​ដាំ​ជាជួរៗគម្លាត​ពី​ដើម​មួយ​ទៅ​ដើម​មួយទៀត​ចម្ងាយ 1ម៉ែត្រ​ពីគ្នា។

    លោក​អ៊ំ​បន្តថា នៅពេល​ដាំ​រួច គេ​មិន​លំបាក​មើលថែទាំ​ទេ គ្រាន់តែ​ស្រោច​ទឹក​មួយ​សប្តាហ៍ 2 ទៅ 3ដងដើម​ផ្កាម្លិះ​នឹង​លូតលាស់​ល្អ​ឡើង​មិន​ខាន តែ​បើសិនជា​មេឃ​ភ្លៀង​គេ​មិនបាច់​ស្រោច​ទឹក​ទេ រហូត​បាន​អាយុ 3 ទៅ 4ខែ​ ផ្កា​វា​នឹង​ឱ្យ​ផល អាចឱ្យ​យើង​បេះ​លក់បានបណ្តើរៗហើយ ហើយ​គេ​គ្រាន់តែ​បន្ត​ជម្រះ​ស្មៅនិង​ដាក់​ជី​ឱ្យ​វា​លូតលាស់​រឹតតែ​ល្អ​ឡើង និង​បាន​ផល​ច្រើន​ប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ​យ៉ាងណា ផ្កាម្លិះ​ក៏​ប្រឈម​នឹង​សត្វល្អិត​បំផ្លាញ​ច្រើន​ដែរ ជាពិសេស​សត្វ​ដង្កូវ​ចូល​ស៊ី​ផ្កា​តែម្តង ដែល​តម្រូវឱ្យ​កសិករ​ត្រូវ​ចំណាយលុយ​ទិញ​ថ្នាំ​សម្លាប់​សត្វល្អិត មក​បាញ់​លើ​ផ្កា​ជាប្រចាំ​ផងដែរ។

    ចំណែក​អ្នក​មីង ពៅ លី​ណា ដែល​កំពុង​ក្រងផ្កា​នេះ​លក់​ទៅឱ្យ​ម៉ូយ​ក៏មាន​ប្រសាសន៍​ដែរ​ថា ដោយសារ​អំណោយផល​ពី​ធម្មជាតិ​ធ្វើឱ្យ​ដី​ក្នុងភូមិ​កោះក្របី​ដែល​នៅ​ជិត​មាត់ទន្លេ​នេះ​មាន​សភាព​ក្តៅ ហើយ​សើម មាន​ជីវជាតិ​ល្អ ទើប​គេ​អាច​ដាំ​ផ្កាម្លិះ​នេះ​បាន​ដោយ​ងាយស្រួល សម្រាប់​ចែកចាយ​នៅលើ​ទីផ្សារមិនថាតែ​នៅក្នុង​ក្រុងភ្នំពេញ​នោះទេ គឺអាច​ចែកចាយ​ផ្ញើ​ទៅឱ្យ​ម៉ូយ​នៅ​ទូទាំងប្រទេស​ទៀតផង ដែល​នេះ​ជា​កត្តា​មួយ​ដែល​ជួយ​ឱ្យ​ជីវភាព​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុងភូមិ​មាន​ភាពល្អប្រសើរ​ស្ទើរគ្រប់ៗគ្នា។

    អ្នកមីង ពៅ លីណា កំពុងដោត និងក្រងផ្កាម្លិះ

    គួរ​បញ្ជាក់ដែរថា ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុង​ភូមិ​កោះក្របី​ខាងលើ មិនមែន​ប្រកប​តែ​របរ​ដាំ​ផ្កាម្លិះ​តែមួយ​មុខ​នោះទេ ពោលគឺ​នៅមាន​ដាំ​ដំណាំ​ហូប​ផ្លែ​ច្រើន​ប្រភេទ​ទៀត ដូចជា​ចេក ស្វាយ ល្មុត មៀន​ខ្មែរ​ដែលមាន​រសជាតិ​ឆ្ងាញ់ មាន​ក្លិនក្រអូប និង​ដំណាំ​បន្លែបង្ការ​ជាច្រើន​ប្រភេទ​ទៀតផង​ដែរ៕

  • វិស័យសេដ្ឋកិច្ចសំខាន់ៗចំនួន 12 ក្នុង​សហប្រតិបត្តិការ​កម្ពុជា-ចិន​មានតម្លៃ​ជាង80លាន​ដុល្លារ

    វិស័យសេដ្ឋកិច្ចសំខាន់ៗចំនួន 12 ក្នុង​សហប្រតិបត្តិការ​កម្ពុជា-ចិន​មានតម្លៃ​ជាង80លាន​ដុល្លារ

    ទឹកប្រាក់​ដែលមាន​តម្លៃ​សរុប​ជាង 80លាន​ដុល្លារ​អាមេរិក​ត្រូវបាន​ចុះហត្ថលេខា​លើ​អនុស្សរណៈ​យោគយល់​គ្នា​ស្តីពី​កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ​រ​វាង​កម្ពុជាចិន​លើ​វិស័យ​ចំនួន12 កាលពី​ថ្ងៃទី13 ខែកញ្ញា ឆ្នាំ2018នៅ​ទីក្រុង​ណាន​នី​ង ខេត្ត​ក្វាង​ស៊ី សាធារណរដ្ឋ​ប្រជាមានិត​ចិន​ក្នុង​វេទិកា​វិនិយោគ​ធុរកិច្ច និង​ទេសចរណ៍​នៅក្នុង​ពិធី​តាំងពិព័រណ៍​ពាណិជ្ជកម្ម​ចិនអាស៊ាន​លើក​ទី15 ដែល​រៀបចំឡើង​ដោយ​ក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម​កម្ពុជា​សហការ​ជាមួយ​លេខាធិការដ្ឋាន​ពិព័រណ៍​ចិន-អាស៊ាន។

    អនុស្សរណៈ​ទាំងនេះ​គ្របដណ្តប់​លើ​កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ​ក្នុង​វិស័យសំខាន់ៗដូចជា ការធ្វើ​ធុរកិច្ចពាណិជ្ជកម្ម ការបណ្តុះបណ្តាល​ធនធាន​មនុស្ស​ផ្នែក​មគ្គុទេសក៍(អ្នក​នាំ​ភ្ញៀវទេសចរ) និង​ផ្នែក​វិស្វកម្ម(ផ្លូវដែក​ល្បឿន​លឿន ទំនប់​វា​រី​អគ្គិសនី និង​ប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រ) ការស្ថាបនា​ផ្លូវ​យន្តហោះ ការបង្កើត​មហាវិទ្យាល័យ​ស្រាវជ្រាវ​ឧស្សាហកម្ម និង​ការកសាង​មជ្ឈមណ្ឌល​បណ្តុះបណ្តាល​ទេសចរណ៍​Sino-ASEAN។

    ឯកឧត្តម ឈួន ដា​រ៉ា រដ្ឋលេខាធិការ​ក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម​បានបញ្ជាក់​ថា នេះ​ជាការ​ឆ្លុះបញ្ចាំង​ពី​ការប្តេជ្ញាចិត្ត​របស់​កម្ពុ​ជា​ក្នុងការ​ចូលរួម​កសាង “វិថី​សូត្រ​សមុទ្រ​សតវត្សរ៍​ទី21‟ និង​គាំទ្រ​ការអនុវត្ត “ផ្លូវ​និង​ខ្សែក្រវាត់‟ ដើម្បី​ជំរុញ​ការធ្វើសមាហរណកម្ម​សេដ្ឋកិច្ច​ទៅក្នុង​តំបន់​តាមរយៈ​វិស័យ​ពាណិជ្ជកម្ម​វិនិយោគ និង​ទេសចរណ៍​នៅក្នុង​ទីក្រុង​ណាន​នី​ង​ដ៏​ស្រស់​ឆើតឆាយ​នៃ​ខេត្ត​ក្វាង​ស៊ី។

    លោកជំទាវ យ៉ាន ហ្ស៊ី​ចាន (Yan Zhichan) អនុប្រធាន​នៃ​រដ្ឋបាល​តំបន់​ស្វយ័ត​ខេត្ត​ក្វាង​ស៊ី​បាន​គូសបញ្ជាក់​ពី​វឌ្ឍនភាព​នៃ​កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ​រ​វាង​ខេត្ត​ក្វាង​ស៊ី និង​កម្ពុជា​លើ​វិស័យសេដ្ឋកិច្ច និង​ពាណិជ្ជកម្ម និង​បានបង្ហាញ​ជំនឿ​ថា ការចុះ​អនុស្សរណៈ​យោគយល់​គ្នា​នេះ នឹង​ជួយ​ពង្រឹង​កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ​គ្រប់​ជ្រុងជ្រោយ​ដើម្បី​ឈានទៅ​កសាង​វិថី​សូត្រ​សមុទ្រ​ដែលជា​គំនិត​ផ្តួចផ្តើម​ដ៏​មាន​សារៈសំខាន់​បំផុត​មួយ​ក្នុងការ​អភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋកិច្ច និង​វប្បធម៌​បែប​ទំនើប​រវាង​ប្រទេស​ចិន និង​ពិភពលោក​ជាពិសេស​ជាមួយ​បណ្ដា​ប្រទេស​ក្នុង​អាស៊ាន។

    គួរ​បញ្ជាក់ដែរថា រៀងរាល់​ព្រឹត្តិការណ៍​ពិ​ព​័រណ៍​ចិន-អាស៊ាន​តែងមាន​ពិធី​ចុះហត្ថលេខា​លើ​គម្រោង​វិនិយោគ និង​អនុស្សរណៈ​ជាច្រើន​រវាង​វិនិយោគិន និង​ពាណិជ្ជករ​កម្ពុជា-ចិន ខណៈដែល​គម្រោង​វិនិយោគធំៗជាច្រើន​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ចិន​បានមក​វិនិយោគ​នៅក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ដែលមាន​ដូចជា​គម្រោង​សាងសង់​ស្ពាន​ឆ្លងទន្លេ​មេគង្គ គម្រោង​សាងសង់​តំបន់​សេដ្ឋកិច្ច​ពិសេស​ក្រុងព្រះសីហនុគម្រោង​សាងសង់​ផ្លូវ​ល្បឿន​លឿន គម្រោង​សាងសង់​ទំនប់​វា​រី​អគ្គិសនី និង​គម្រោង​សាងសង់​ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ​ដទៃផ្សេងៗទៀត ដែល​ទាំងអស់នេះ​សុទ្ធតែ​បង្ហាញឱ្យឃើញ​អំពី​ភាពស៊ីចង្វាក់​គ្នា​នៃ​គោលនយោបាយ​របស់​ប្រទេស​ទាំង2 ដោយ​ឈរលើ​កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ​ឈ្នះ-ឈ្នះ​ដើម្បី​ត​ភ្ជាប់​សមាហរណកម្ម​សេដ្ឋកិច្ច​ទៅក្នុង​ពិភពលោក។

    សូមជម្រាបថា ទឹកប្រាក់​វិនិយោគ​ពី​ប្រទេស​ចិន​មក​កម្ពុជា​បាន​កើនឡើង​ពី 900លាន​ដុល្លារ​អាមេរិក​នៅក្នុង​ឆ្នាំ2016 ដល់ 1.6ប៊ី​លាន​ដុល្លារ​អាមេរិក​នៅក្នុង​ឆ្នាំ2017 ហើយ​នៅក្នុង​រយៈពេល 7ខែ​នៃ​ឆ្នាំ2018នេះ បាន​កើន​ឡើងដល់ 2.8ប៊ី​លាន​ដុល្លារ​អាមេរិក។ ទន្ទឹមគ្នានេះ ទំហំ​ពាណិជ្ជកម្ម​ទ្វេភាគី​រវាង​កម្ពុជា និង​ចិន​បាន​កើន​ឡើងដល់ 5,8ប៊ី​លាន​ដុល្លារ​សហរដ្ឋអាមេរិក​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ2017 គឺ​បាន​កើនឡើង 22%បើ​ធៀប​នឹង​ឆ្នាំ2016៕

  • រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត លាប​ថ្នាំដុសធ្មេញ​ បាន​ឬទេ?

    រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត លាប​ថ្នាំដុសធ្មេញ​ បាន​ឬទេ?

    របួស​ដោយសារ​រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត ជា​ឧប្បត្តិ​ហេតុដែលនរណាៗក៏​មិន​ចង់ឱ្យ​កើតឡើង​ចំពោះ​ខ្លួនឯង​ដែរ ព្រោះ​ពេល​ត្រូវ​រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត​នេះ វា​ទាំង​ឈឺផ្សា និង​រមាស់ តែ​មិនអាច​អេះ​បានឡើយ ខ្លាច​ក្លាយជា​សម្លាក​ស្នាម​លើ​ខ្លួន​រហូត និង​អ្នកខ្លះ​ថែមទាំង​ដឹង​មកទៀត​ថា ពេលដែល​ត្រូវ​រលាក​បែបនេះ គេ​ឱ្យ​យក​ទឹកឃ្មុំ ឬ​ថ្នាំដុសធ្មេញ​មក​លាប​ពីលើ​កន្លែង​រលាក​នោះ ដូច្នេះ​ឥឡូវនេះ​យើង​នាំគ្នា​មក​មើល​ចម្លើយ​ថា ការពិតទៅ តើ​វិធី​ហ្នឹង​អាច​ប្រើ​បាន​ឬទេ? ហើយ​តើ​នឹងមាន​វិធី​មើលថែទាំ​របួស​រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត​នេះ​យ៉ាងណា ដើម្បីឱ្យ​ឆាប់​ជា?

    អាការ​របស់​មុខរបួស​ដែល​រលាក​ដោយ​ឆ្នាំងអ៊ុត
    ស្បែក​ឡើង​ក្រហម ឈឺផ្សា​ក្ដៅ អ្នកខ្លះ​ស្បែក​អាចមាន​ឡើង​ពងបែក​ទៀតផង។

    វិធី​បឋម​ព្យាបាល​ដំបូង
    1. ស្រោច​ទឹក​លើ​កន្លែង​រលាក​នោះ ឬ​ត្រាំ​ក្នុង​ទឹកស្អាត​យ៉ាងតិច​បំផុត 10នាទី ឬ​រហូត​ទាល់តែ​អា​ការឈឺ​ក្ដៅ​ផ្សា​នេះ​រលាយ​បាត់អស់។ ហាមប្រើ​ទឹកកក ឬ​ទឹក​ត្រជាក់​ខ្លាំង​ជាដាច់ខាត។
    2. ផ្ដិត​មុខរបួស​ឱ្យ​ស្ងួត មិនត្រូវ​រុំ​បិទមុខ​របួស​ឡើយ។
    3. លាប​ដោយ​ថ្នាំ​សម្រាប់​ព្យាបាល​របួស​រលាកភ្លើង ឬ​រលាក​ទឹក​ក្ដៅ។
    4. បើ​ឈឺ ចូរ​លេបថ្នាំ​បំបាត់​ការឈឺចាប់។
    5. បើ​មុខរបួស​មាន​ពងបែក ចូរ​លាងមុខ​របួស​ដោ​យ​ទឹកស្អាត បិទ​ដោយ​បង់​បិទ​របួស និង​លាង​សម្អាត​មុខរបួស​មួយថ្ងៃ​ម្ដង

    ចំណុច​គួរ​ប្រយ័ត្ន
    * កុំ! ប៉ះ ឬ​ចាប់​មុខរបួស​ដោយ​មិនចាំបាច់។
    * កុំ! ចោះ ជោះ ឬ​ធ្វើឱ្យ​ពងទឹក​លើ​មុខរបួស​រលាក​ឆ្នាំងអ៊ុត ឬ​ទឹក​ក្ដៅ​នោះ​បែក​ឱ្យសោះ។
    * កុំ! យក​សម្ភារ​ក្នុង​ផ្ទះបាយ ដូចជា​ម្សៅ​គ្រីម ថ្នាំដុសធ្មេញ ទឹកត្រី ខ្លាញ់ ឬ​ប្រេង ម្សៅ ឬ​សាប៊ូ ជាដើម មក​លាប​មុខរបួស ព្រោះ​វា​នឹង​ធ្វើឱ្យ​មុខរបួស​ឆ្លង​មេរោគ។

    មុខរបួស​ភ្លើង​ឆេះ រលាក​ទឹក​ក្ដៅ​នៅលើ​ខ្លួនប្រាណ ឬ​ដៃ ជើង
    មុខរបួស​ដែល​បណ្ដា​លពី​ភ្លើង​ឆេះ ឬ​ទឹក​ក្ដៅ​រលាក​នៅលើ​ដៃ ឬ​ជើង ភាគច្រើន​ជា​មុខរបួស​កម្រិត​ទី2 ឬ​ទី3 ដែល​ត្រូវតែ​បានទទួល​ការមើល​ថែទាំ​យ៉ាង​ដិតដល់​អំពី​គ្រូពេទ្យ ព្រោះ​អាច​ក្លាយ​កើតជា​ស្លាកស្នាម និង​ពិការ​នៅពេល​ក្រោយ​។

    វិធី​បឋម​ព្យាបាល
    1. ឱ្យ​ជនរងគ្រោះ​គេង​រាបស្មើ​នៅលើ​ដី។
    2. យក​ទឹកស្អាត​មក​ស្រោច​លើ​កន្លែង​ដែល​រលាកច្រើនៗ និង​យូរ​រយៈពេល​យ៉ាងតិច 10នាទី ឬ​រហូត​ទាល់តែ​អា​ការឈឺ​ក្ដៅ​ផ្សា​ថមថយ​ចុះ។
    3. ដោះ​គ្រឿ​អលង្ការ ដូចជា ចិញ្ចៀន ខ្សែដៃ ឬ​នាឡិកា​ចេញ។
    4. បិទ ឬ​រុំ​មុខរបួស​ដោយ​ក្រណាត់ ឬ​ស្បៃ​ស្អាត។
    5. បើ​រលាក​នៅលើ​ដៃ អាច​ប្រើ​ស្រោមដៃ​ផ្លា​ស្ទិ​ក​ហ៊ុម​បាន។
    6. រួច​នាំទៅ​មន្ទី​រពេទ្យ​ជាបន្ទាន់។

    ចំណុច​ហាមឃាត់!
    ហាម! យក​ទឹកកក ឬ​ទឹក​ត្រជាក់​ខ្លាំង​មក​ស្រោច​លើ​កន្លែង​រលាក។
    ហាម! ទាញ​វត្ថុ ឬ​កម្ទេចកម្ទី​ដែល​ស្អិត​ជាប់​ជាមួយ​មុខរបួស​ចេញ។
    ហាម! ចាប់ ឬ​ប៉ះ​មុខរបួស​បើ​មិនចាំបាច់។
    ហាម! ធ្វើឱ្យ​ពងទឹក​លើ​មុខរបួស​រលាកភ្លើង ឬ​ទឹក​ក្ដៅ​នោះ​បែក។
    ហាម! លាបម្សៅ​ក្រមួន ឡេ ទឹកត្រី ថ្នាំដុសធ្មេញ ឬ​វត្ថុផ្សេងៗ ក្រៅតែពី​ទឹក​ម្យ៉ាង​ប៉ុណ្ណោះ។
    ហាម! ដោះ​ខោអាវ តែបើ​ចាំបាច់ ចូរ​ប្រើ​វិធី​កាត់ចេញ​ដោយ​កន្ត្រៃ។
    ហាម! ប្រើ​ក្រណាត់​ដែលមាន​រោម ឬ​សំលី​មក​បិទ​មុខរបួស៕

  • វិធីថែរក្សា “អវយវៈដែលដាច់ចេញពីខ្លួន” ដើម្បីទុកឱ្យពេទ្យតភ្ជាប់ឡើងវិញ

    វិធីថែរក្សា “អវយវៈដែលដាច់ចេញពីខ្លួន” ដើម្បីទុកឱ្យពេទ្យតភ្ជាប់ឡើងវិញ

    វិវឌ្ឍនាការក្នុងយុគសម័យនេះមិនដូចកាលពីសម័យមុនដែលបើមានអវយវៈណាមួយដាច់ចេញពីខ្លួនហើយ គឺដាច់ទៅតែម្ដង មិនអាចបណ្ដុះកោសិកាឱ្យដុះឡើង និងប្រើការបានដូចដើមវិញឡើយ តែការនឹងតភ្ជាប់អវយវៈណាមួយដែលដាច់ទៅហើយឱ្យត្រឡប់មកប្រើការបានដូចដើមវិញ ក៏មិនមែនជារឿងងាយដូចការគិតដែរ ព្រោះនៅមានបច្ច័យច្រើនយ៉ាងដែលជាអ្នកកំណត់ថា ការវះកាត់តភ្ជាប់អវយវៈផ្សេងៗនោះនឹងសម្រេចបានដោយជោគជ័យឬអត់។ ខាងក្រោមនេះជាចំណេះដឹងត្រួសៗចំពោះរឿងនេះដែល ឡារ៉ែន ចង់ឱ្យមិត្តអ្នកអានបានជ្រាបខ្លះៗ…។

    ការវះកាត់តភ្ជាប់អវយវៈ
    វេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញខាងផ្នែកវះកាត់តភ្ជាប់អវយវៈបានអធិប្បាយថា ការវះកាត់តអវយវៈ មានន័យថា ការវះកាត់ភ្ជាប់អវយវៈដូចជា ដៃ ជើង ដៃ ម្រាម និងអវយវៈភេទ ក្រោយពីអវយវៈទាំងនោះត្រូវបានធ្វើឱ្យដាច់ចេញពីគ្នា ឬដាច់ចេញពីគ្នាត្រឹមតែមួយផ្នែកណាដោយពេទ្យនឹងធ្វើការតភ្ជាប់សរសៃឈាម ឬសាងសរសៃឈាមឡើងថ្មី ដើម្បីឱ្យឈាមហូរទៅចិញ្ចឹមសាច់ភ្នាសផ្នែកដែលនៅចុងអវយវៈដែលតនោះឱ្យនៅតែធ្វើការងារបានដូចប្រក្រតី។

    អវយវៈដែលអាចវះកាត់តភ្ជាប់មកវិញដូចដើមបាន មានដូចជា ម្រាមដៃ ម្រាមជើង ម្រាមតែមួយ ឬច្រើនម្រាម ប្រអប់ដៃ ដៃទាំងមូល និងជើង។

    វិធីជួសង្រេ្គាះអ្នករបួសដាច់អវយវៈ
    1. យកក្រណាត់ស្អាត ឬស្បៃរុំរបួសមកសង្កត់បិទមុខរបួសឱ្យណែន ដើម្បីឃាត់ឈាមព្រោះនៅពេលដាច់អវយវៈណាមួយ ឈាមនឹងហូរចេញមកច្រើន ត្រូវប្រញាប់ឃាត់ឈាមមុនពេលអ្នករបួសមានអាការគាំងបាត់ស្មារតីបណ្ដាលមកពីការខ្វះឈាម។

    2. សង្កេតមើលថា តើនៅមានផ្នែកណាមួយរបស់អវយវៈនៅជាប់នឹងរាងកាយអ្នករបួសឬទេ? បើនៅមិនទាន់ដាច់ចេញពីរាងកាយទាំងអស់ទេ ត្រូវចាប់ទ្រឱ្យអវយវៈនោះឡើងឱ្យស្ថិតក្នុងលក្ខណៈដើម កុំទាញទៅមកដែលនាំឱ្យសាច់ភ្នាសនៅត្រង់កន្លែងដាច់រយះនោះកាន់តែខូចខាតធ្ងន់ធ្ងរឡើង។

    3. អំឡុងពេលដែលអ្នករបួសកំពុងបានទទួលការឃាត់ឈាម គួរប្រញាប់ទាក់ទងទៅមន្ទីរពេទ្យ សួរបញ្ជាក់ឱ្យប្រាកដក្នុងចិត្តថា មានពេទ្យដែលជួយវះកាត់តអវយវៈនៅប្រចាំការក្នុងមន្ទីរពេទ្យនោះ ឬទេ ដើម្បីកុំឱ្យត្រូវដឹកអ្នករបួសទៅមន្ទីរពេទ្យណាផ្សេងទៀតចុះឡើង។

    4. រក្សាទុកអវយវៈដែលដាច់នោះឱ្យត្រឹមត្រូវតាមវិធី។

    វិធីរក្សាអវយវៈដែលដាច់ ដើម្បីយកទៅឱ្យពេទ្យតភ្ជាប់ឡើងវិញ
    យកអវយវៈដែលដាច់នោះដាក់ក្នុងថង់ប្លាស្ទិកដែលស្អាត ចងមាត់ថង់ឱ្យណែន កុំឱ្យវត្ថុរាវ (ទឹក) ចូលទៅក្នុងថង់បាន បន្ទាប់ពីនោះយកទៅដាក់ត្រាំក្នុងប្រអប់ ឬធុង ឬថង់ដែលមានដាក់ទឹកកក និងទឹកនៅខាងក្នុង ដោយឱ្យអវយវៈនោះទាំងមូលស្ថិតនៅក្នុងទឹកត្រជាក់នោះទាំងអស់។ សីតុណ្ហភាពដែលស័ក្តិសមក្នុងការត្រាំអវយវៈដាច់នោះគឺ 4 អង្សា C។

    មិនគួរដាក់ត្រាំអវយវៈដែលដាច់នោះនៅក្នុងទឹកត្រជាក់ដោយផ្ទាល់ ដោយមិនច្រកចូលក្នុងថង់ប្លាស្ទិកជាមុនសិននោះទេ។

    តើអាចត្រាំអវយវៈដែលដាច់នោះនៅក្នុងទឹកត្រជាក់បានយូរប៉ុនណា?
    អវយវៈធំៗ ដូចជា ជើង ដៃ ឬប្រអប់ដៃទាំងមូល អាចធន់នឹងការខ្វះឈាមនៅក្នុងថង់ក្នុងទឹកត្រជាក់ ដែលមានសីតុណ្ហភាព 4 អង្សា C បានយូរដល់ទៅ 6-8ម៉ោង។ ចំណែកអវយវៈតូចៗ ដូចជាម្រាមដៃជាដើមនោះ អាចធន់ទ្រាំនឹងការខ្វះឈាមបានយូរដល់ទៅ24ម៉ោងមុននឹងត្រូវពេទ្យយកមកវះកាត់តភ្ជាប់ឡើងវិញ។

    អវយវៈដែលត្រាំទឹកត្រជាក់មកហើយនោះពិតជាអាចតភ្ជាប់ឡើងវិញបានមែនឬ?
    ទោះជាការជ្រើសរើសយកការថែរក្សាអវយវៈដែលដាច់ទុកឱ្យពេទ្យយកមកវះកាត់តភ្ជាប់ឡើងវិញ គឺជារឿងដែលល្អគួរធ្វើក៏ពិតមែន តែក៏មិនប្រាកដច្បាស់ជាប់ជានិច្ចថា ពេទ្យនឹងអាចវះកាត់តភ្ជាប់អវយវៈនោះឱ្យត្រឡប់មកប្រើការបានល្អដូចដើមវិញដែរ ព្រោះវាអាស្រ័យលើសភាពរបស់អវយវៈដែលដាច់នោះផងដែរថា តើសាច់ភ្នាស សរសៃឈាម សាច់ដុំផ្សេងៗមានភាពខូចខាតច្រើនតិចប៉ុនណា? (ដូចជា ករណីរបស់ដៃដែលត្រូវម៉ាស៊ីនកិនសាច់ជ្រូកធ្វើឱ្យខូចខាត បើសិនជាខូចខាតខ្លាំងជ្រុលពេល ក៏ពិបាកក្នុងការវះកាត់ដែរ) ការថែរក្សាអវយវៈដែលដាច់នោះធ្វើបានត្រឹមត្រូវតាមវិធីឬទេ? ភាពស្អាតគ្មានមេរោគប្រឡាក់ប្រឡូសរបស់អវយវៈដែលដាច់នោះមុនធ្វើការវះកាត់តភ្ជាប់ (ដូចជា អវយវៈដែលដាច់នោះធ្លាក់ចូលទៅក្នុងទឹកជ្រាំក្រោយពេលជួបគ្រោះថ្នាក់) ជាដើម៕

  • ប្រយ័ត្ន!! ទឹកស៊ីជើង ជំងឺដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត ក្នុងអំឡុងរដូវភ្លៀង

    ប្រយ័ត្ន!! ទឹកស៊ីជើង ជំងឺដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុត ក្នុងអំឡុងរដូវភ្លៀង

    អ្វីទៅជាជំងឺទឹកស៊ីជើង?
    “ទឹកស៊ីជើង” ជាអាការជំងឺសើស្បែកដែលបានជួបប្រទះជាញឹកញាប់នៅពេលមានទឹកជំនន់។ មូលហេតុនៃការកើតរោគមួយប្រភេទនេះ គឺកើតចេញពីការឆ្លងរោគ និងការមិនមានអនាម័យចំពោះស្បែកជើង ដោយប្រកាន់ភ្ជាប់នូវទម្លាប់មិនសម្អាតស្បែកប្រអប់ជើងមិនបានស្អាតល្អ។ ជើងដែលសើមទឹក ឬផ្អាប់ដោយសារជាតិញើសរយៈពេលយូរ បណ្ដាលឱ្យស្បែកងាយឡើងកន្ទួលក្រហម រហូតដល់ក្លាយទៅជាផ្សិតមានសភាពរមាស់ និងរបេះរបកបាននៅលើបរិវេណបាតជើង។

    វិធីព្យាបាលជំងឺទឹកស៊ីជើង
    ការព្យាបាលដំបូង គឺប្រើប្រាស់ថ្នាំបំបាត់រមាស់ និងអាលែកស៊ីលាបពីលើស្បែកប្រអប់ជើងដើម្បីឱ្យស្បែកមានសភាពល្អឡើងវិញ មិនមានអាការរមាស់ និងបំបាត់ការប្រេះរលាត់សាច់ស្បែក។ ករណីដែលស្បែករមាស់ដល់ថ្នាក់អាប់សែហើយនោះ គឺបណ្ដាលមកពីស្បែករហែកឆ្លងបាក់តេរីរហូតដល់ថ្នាក់ឡើងផ្សិត ដូច្នេះអ្នកគួរតែប្រញាប់ទៅមន្ទីរពេទ្យដើម្បីឱ្យវេជ្ជបណ្ឌិតធ្វើការព្យាបាលជាបន្ទាន់ ព្រោះអាការបែបនេះអាចនឹងពិបាកព្យាបាល ហើយចំណាយពេលយូរ និងអស់ថវិកាច្រើនទៀតផង។

    វិធីការពារជំងឺទឹកស៊ីជើង
    • បន្ទាប់ពីប៉ះជាមួយនឹងទឹកកខ្វក់ ទឹកមានមេរោគ អ្នកត្រូវលាងសម្អាតជើងនឹងសាប៊ូឱ្យបានស្អាត ឬសម្អាតជើងជាមួយទឹកក្ដៅឧណ្ហៗក៏បានរួចជូតឱ្យស្ងួត ដោយកន្សែងពោះគោទន់ៗ។
    • ប្រសិនបើមានរបួសនៅបរិវេណស្បែកបាត់ជើង ឬប្រអប់ជើង អ្នកត្រូវលាងសម្អាតរបួសដោយទឹកអំបិល និងទឹកថ្នាំសម្លាប់មេរោគ។
    • ហាមប្រើប្រាស់របស់រួមជាមួយអ្នកដទៃដូចជា កន្សែងជូតខ្លួន ស្រោមជើង និងស្បែកជើងជាដើម។
    • ហាមអេះ ឬកេះបរិវេណសាច់ដែលមានរបួស ព្រោះមេរោគចេញពីរបួសអាចធ្វើឱ្យឆ្លងទៅកាន់ស្បែកនៅបរិវេណដទៃទៀតបាន។
    • ប្រើប្រាស់ស្រោមជើង និងស្បែកជើងដែលស្ងួត មិនសើមផ្អាប់ជានិច្ច៕

  • ស្រ្តីក្នុងវិស័យ ICT មានឱកាសខ្ពស់ជាងបុរស

    ស្រ្តីក្នុងវិស័យ ICT មានឱកាសខ្ពស់ជាងបុរស

    មនុស្សនៅកម្ពុជាជាច្រើនយល់ឃើញថាជំនាញបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន (ICT) ជាជំនាញសម្រាប់បុរសសិក្សា ហើយកូនស្រីមិនគួរសិក្សាលើជំនាញទេ តែជាក់ស្តែងជំនាញនេះ​ជាជំនាញដែលកំពុងមានសក្តានុពលសម្រាប់ស្រ្តីនាពេលបច្ចុប្បន្ន។

    នៅសាលាខ្លះក្នុងមួយថ្នាក់រៀនស្ទើរតែគ្មានមនុស្សស្រីម្នាក់ផងដែលសិក្សាជំនាញ ICT តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី​ ស្រ្តីក្នុងវិស័យព័ត៌មានវិទ្យានៅតែមានចំនួនកើនឡើងខ្លះបើទោះបីជាស្ត្រីមិនសូវបានលើកទឹកចិត្តឱ្យ​សិក្សាជំនាញនេះក៏ដោយ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត បច្ចុប្បន្ននេះក៏មានកម្មវិធីកុំព្យូទ័រមួយចំនួន​ផលិតដោយស្នាដៃស្រ្តី ឬ​ក៏មានការចូលរួមយ៉ាងសំខាន់ពីស្រ្តីផងដែរ។

    កញ្ញា ហេង សុវណ្ណមុនីនុត ស្ត្រីម្នាក់ក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន និងធ្លាប់ជានិស្សិតដែលទទួលបានពានរង្វាន់ផ្នែក​បច្ចេកវិទ្យានៅបរទេសផង បានលើកឡើងថា ស្រ្តីមានលក្ខណៈពិសេសជាច្រើន​ក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន (ICT) តែកត្តាដែលនាំឱ្យស្ត្រី​នៅក្នុង​ផ្នែកនេះ​មិនសូវមានចំនួនច្រើនដោយសារតែហេតុផលមួយចំនួន​ដូចជា៖ ទី1មុខវិជ្ជា ICT ជាមុខវិជ្ជាដែលលំបាកសិក្សា ព្រោះវាត្រូវការមុខវិជ្ជា​គណិតវិទ្យា ត្រូវការសិក្សាពីកូដ ឬភាសាជាច្រើនផ្សេងទៀត។ ទី2 និស្សិតស្រីមួយចំនួនអាចគិតថាជំនាញនេះជាជំនាញរបស់មនុស្សប្រុស ហើយស្របពេលដែលមិនសូវ​មាន​ការជំរុញផង គាត់ក៏សម្រេចចិត្តមិនជ្រើសរើសយក​ជាអាជីពនេះតែម្តង។ ចំណុចទី3 និស្សិតស្រីអាចគិតថា មុខវិជ្ជានេះមានទីផ្សារការងារចង្អៀត ហើយគេត្រូវការតែប្រុសៗ ក្រោយពេលគាត់បញ្ចប់ការសិក្សា គាត់​អាចបានប្រាក់ខែតិចជាងប្រុសៗជា-ដើម។ ចំណុចទី4 គឺ​​ស្រ្តីអាចយល់ថា ​មុខវិជ្ជានេះ​មានភាពនឿយហត់ខ្លាំងដែលអាចធ្វើឱ្យគាត់ឆាប់ចាស់ ឬ​បាត់បង់ភាពស្រស់ស្អាតជាដើម។

    កញ្ញា ហេង សុវណ្ណមុនីនុត បាននិយាយថា ៖ “​តាមពិតទៅជំនាញ​នេះមិនមែន​សម្រាប់តែមនុស្សប្រុស​ដូចការគិតរបស់អ្នកគ្រប់គ្នានោះទេ ហើយគ្មានមុខវិជ្ជាណាដែល​គេហាមមិនឱ្យមនុស្សស្រីរៀនដែរគ្រាន់តែមុខវិជ្ជា​មួយចំនួន ​មនុស្សក្នុងសង្គមគេបែងចែកថា សម្រាប់ប្រុស ឬសម្រាប់ស្រីតែប៉ុណ្ណោះ។ តែឥឡូវនេះគ្រប់គ្នាគេគិតពីសមភាពយេនឌ័រ ហេតុនេះ​មនុស្សប្រុស និងមនុស្សស្រី មានសិទ្ធស្មើគ្នាក្នុងការសិក្សា​គ្រប់មុខវិជ្ជាដោយគ្មានការបែងចែកនោះទេ”។

    យុវតីឆ្នើមផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាខាងលើបានលើកឡើងផងដែរថា ពេលខ្លះបើទោះបីជា​សម័យបច្ចុប្បន្ន​មិនហាមឃាត់ ឬផ្តល់ឱកាសសម្រាប់ស្ត្រីឱ្យសិក្សាផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាឱ្យបានច្រើនក៏ដោយ តែស្ត្រីនៅមាន​បញ្ហាប្រឈមមួយចំនួន​ផងដែរ។ ទី1គឺផ្នត់គំនិតរបស់និស្សិត ផ្ទាល់​ដែលគាត់បែងចែកខ្លួនឯង ឬគិតថា ខ្លួនឯងមិនសមនឹងសិក្សា​មុខវិជ្ជាព័ត៌មានវិទ្យា ព្រោះគាត់មើលឃើញការឱ្យតម្លៃពីសង្គមខាងក្រៅខ្លាំងពេក។ មួយវិញទៀត គឺស្ត្រីមិនសូវត្រូវបានលើកទឹកចិត្តប៉ុន្មាននោះទេតែពេលខ្លះគាត់ត្រូវស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈដែលពិបាកប្រឈមគឺ ការរិះគន់របស់អ្នកជុំវិញខ្លួន ដូចជា​អាណាព្យាបាល លោកគ្រូ-អ្នកគ្រូ​នៅវិទ្យាល័យ មិត្តភក្តិ ឬមនុស្សជាច្រើនផ្សេងទៀតក្នុងសង្គមជាដើម ដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍របស់ពួកគាត់ ឬងាយនឹងបោះបង់​នៅពេលជួបឧបសគ្គកើតឡើង។

    ចំពោះលក្ខខណ្ឌល្អសម្រាប់ស្រ្តីក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មានវិញ កញ្ញា សុវណ្ណមុនីនុត បាននិយាយថា ៖ “​តាមពិត​ស្ថានភាពជាក់ស្តែងរបស់ស្រ្តីក្នុង​វិស័យ ICT មិនដូចពួកគាត់គិតនោះទេ វាខុសពីការគិតរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា ព្រោះ​ស្រ្តីមិនត្រឹមតែអាចសិក្សាបានល្អទេ តែថែមទាំង​អាចមាន​ឱកាសការងារខ្ពស់ជាងមនុស្សប្រុសទៀតផង”។

    កញ្ញាបន្ថែមទៀតថា បើនិយាយពី​ការងារ ដោយសារតែមនុស្សប្រុស​មានចំនួនច្រើន ហើយការងារខ្លះគឺគេត្រូវការស្រ្តី ហេតុនេះស្រ្តីអាចមានទីផ្សារទូលាយខ្លាំងជាង។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ក្រុមហ៊ុនជាច្រើនក៏កំពុងលើកទឹកចិត្តឱ្យស្រ្តី​សិក្សាក្នុងវិស័យបច្ចេវិទ្យាព័ត៌មាននេះផងដែរ។ លើសពីនេះទៅទៀត បើប្រៀបធៀបជាមួយបុរស ស្រ្តីក្នុងផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាអាចទទួលបានប្រាក់ចំណូលច្រើនជាងបុរស ស្របពេលដែលពួកគាត់ក៏មានឱកាសច្រើនដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ​ការសិក្សានៅបរទេស ការចែករំលែក ឬការអញ្ជើញទៅចូលរួមការជួបជុំជាអន្តរជាតិនានាព្រោះកម្មវិធីជាច្រើនកំណត់តែម្តងថាអ្នកអាចចូលរួមបានចាំបាច់ត្រូវតែជាស្ត្រី។

    សាស្ត្រាចារ្យ​ផ្នែក​ព័ត៌មានវិទ្យា កញ្ញា សុខ ស៊ីគៀង បានលើកឡើងថា ​ស្ត្រីក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ព្រោះមានតែស្ត្រីទេដែលយល់ពី​បញ្ហាស្ត្រី ដែលជាចំណែក​ដ៏សំខាន់ណាស់ក្នុងការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មានដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាក្នុងសង្គម តែពេលបច្ចុប្បន្ននេះ​ការ​បណ្តុះបណ្តាលបច្ចេកវិទ្យាសម្រាប់ក្មេងស្រីមិនទាន់មានលក្ខណៈទូលំទូលាយខ្លាំងនៅឡើយដែលជាកត្តាធ្វើឱ្យនិស្សិតដែលជ្រើសរើសជំនាញបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាននៅមានកម្រិត។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី​នៅក្នុងសង្គម ទាំងវិស័យសាធារណៈ និង​វិស័យ​ឯកជន សុទ្ធតែត្រូវការវត្តមានស្ត្រីក្នុងវិស័យ​ព័ត៌មានវិទ្យានេះ ដើម្បីធ្វើការងារសំខាន់ៗជាច្រើន។

    កញ្ញា សុខ ស៊ីគៀង បាននិយាយថា ៖ “​តាមពិតស្ត្រីមានសមត្ថភាពខ្លាំងមិនចាញ់បុរសនោះទេ ហើយពេលខ្លះស្ត្រីក៏អាចមានភាពល្អិតល្អន់ជាងបុរសទៀតផង តែអ្វីដែលជាបញ្ហានោះគឺ​ស្ត្រីមិនទាន់ទុកចិត្តលើខ្លួនឯងថា ខ្លួនមានសមត្ថភាពដូចបុរស។ តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ គ្រប់ភាគីទាំងអស់​បានចូលរួមចំណែកដើម្បី​ជំរុញឱ្យមានមនុស្សស្រីកាន់តែច្រើននៅក្នុងផ្នែកដ៏សំខាន់នេះតាមរយៈការជំរុញឱ្យមានការអប់រំ និងប្រកួតប្រជែង​ល្អៗ ដើម្បីឱ្យស្រ្តីបានបញ្ចេញសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន”៕