Author: សឿន សំណាង

ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ឱ្យតែជិតដល់រដូវបុណ្យចូលឆ្នាំចិន មិនថាជនជាតិខ្មែរដើមកំណើតចិន ដើមកំណើតវៀតណាម ឬខ្មែរកាត់ចិននោះទេ ពួកគេតែងតែយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការតុបតែងលំអផ្ទះដោយរបស់នាំលាភ និងរបស់នាំរាសីជាច្រើនតាមដែលពួកគេអាចរកទិញបាន ក្នុងមានដូចជាក្រដាស់សែន កូនគោមក្រហម មែនផ្កាអង្គាសិល ដើមក្រូចឃ្វិចដែលមានផ្លែស្រោបមែន រួមនិងដើមផ្កាផ្សេងៗទៀត។

ក្នុងចំណោមអ្វីដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ យើងខ្ញុំសូមលើកយករុក្ខជាតិចំនួន 3ប្រភេទមកបកស្រាយអំពីអត្ថន័យរបស់វាសម្រាប់ជូនជាចំណេះដឹងចំពោះបងប្អូនខ្មែរស្រឡាយចិនដែលមិនទាន់បានជ្រាប។

1.ផ្កាស្បៃរឿង

នេះជាប្រភេទផ្កាដែលមានពណ៌លឿង ឬលឿងទុំ ប៉ុន្តែក្នុងរដូវចូលឆ្នាំចិន គេឃើញមានលក់ភាគច្រើនតែស្បៃរឿងដែលមានពណ៌លឿងដូចមាស ព្រោះអ្នកទិញភាគច្រើនក៏ជ្រើសយកតែពណ៌មាស។ ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ នៅភ្នំពេញ ពិសេសគឺនៅមុខហាងធំៗ គេក៏ឃើញមានការដាក់តាំងផ្កាស្បៃរឿងជាហូរហែ។ ផ្កាស្បៃរឿងក៏ជាផ្កាដែលត្រូវគេចាត់ទុកដូចជាអ្នកនាំលាភ នាំទ្រព្យឱ្យចូលមកផ្ទះរបស់ម្ចាស់ផ្កាដូច្នោះដែរ។ ផ្កាស្បៃរឿង ល្អបំផុតគឺដាក់តាំងលំអរនៅមុខផ្ទះ តាមផ្លូវដើរចូលផ្ទះជាដើម ដើម្បីបង្កើនភាពស្រស់ស្រាយ។

2.ដើមក្រូចឃ្វិចដែលមានផ្លែស្រោបមែក

អ្នកដែលមានជំនឿទៅលើរឿងរាសី មុននឹងសម្រេចទិញដើមក្រូចឃ្វិចយកមកតាំងក្នុងរដូវចូលឆ្នាំចិន តែងតែពិនិត្យមើលយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នទៅលើទម្រង់ដើម មែក ស្លឹក និងផ្លែ។ល។ ដែលទាំងនេះត្រូវបានគេចាត់ទុកជាតំណាងនៃស្ថានភាពទ្រព្យសម្បត្តិ និងសុភមង្គលដែលនឹងហូរចូល និងកើតមានក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ។

អ្នកជាប់ស្រឡាយចិន ពិសេសចាស់ៗ ពួកគាត់តែងរើសតែដើមក្រូចឃ្វិចណាដែលមានរូបរាងមាំមួន មានស្លឹកចាស់បន្តិចតែមានសភាពស្រស់បំព្រង មានមែនលូតលាស់ទៅគ្រប់ទិស មានផ្លែកាន់តែច្រើនកាន់តែល្អតែវាត្រូវតែមានខ្ចីខ្លះ ស្រគាលខ្លះ និងទុំខ្លះ។ ទាំងនេះ គឺតំណាងឱ្យទ្រព្យដែលនឹងកើតឡើងជាហូរហែ មិនរអាក់រអួល មិនមានឧបសគ្គ។

3.ដើមផ្កាអង្គាសីល

បងប្អូនខ្មែរដែលមានដើមកំណើតចិន កាត់ចិន ឬជាប់ស្រឡាយចិន តែងតែចាត់ទុកដើមផ្កាអង្គាសីលនេះថា ជាវត្ថុតំណាងឱ្យរដូវផ្ការីកដ៏គួរឱ្យត្រេកត្រអាល ព្រោះតែសម្រស់ដ៏ស្រស់ស្អាត និងក្លិនក្រអូបរបស់ផ្កានេះ។

អង្គាសីលជាប្រភេទរុក្ខជាតិដែលចេញផ្កាតែក្នុងរដូវត្រជាក់ រដូវផ្ការីកដែលចំនឹងរដូវចូលឆ្នាំចិន។ អ្នកជាប់ស្រឡាយចិន គិតថា បើមានដើមផ្កានេះនៅក្នុងផ្ទះ វានឹងជួយឱ្យពួកគេបានត្រជាក់ត្រជំ និងស្រស់ស្រាយពេញមួយឆ្នាំ។

ជាងនេះ ដោយសារតែផ្កាអង្គាសីលមានពណ៌លឿងដូចពណ៌មាស ដូច្នេះមនុស្សក៏បានចាត់ទុកវាថា ជាផ្កានាំទ្រព្យដែលអាចជួយចម្រុងចម្រើនភោគទ្រព្យក្នុងគ្រួសាររបស់ពួកគេ។

ការជ្រើសរើសមែកផ្កាអង្គាសីលគឺត្រូវតែមើលទៅលើពេលវេលាដែលរាប់ចាប់ពីថ្ងៃទិញរហូតដល់ថ្ងៃចូលឆ្នាំ និងត្រូវមើលទៅលើចំនួនពន្លកផ្កា និងទំហំពន្លកផ្កាផងដែរ។ បើសិនលោកអ្នកបានទិញរួចហើយ ពេលទៅដល់ផ្ទះ លោកអ្នកគួរតែយកភ្លើងដុតគល់របស់វាមួយភ្លែត ឬដាក់វាត្រាំក្នុងទឹកក្ដៅពី 70-80អង្សា ដើម្បីកុំឱ្យជ័រ និងជាតិបំប៉នក្នុងមែករបស់វាហូរចេញមកក្រៅ បំណងជួយរក្សាវាឱ្យនៅស្រស់បានយូរ និងចេញផ្កាបានល្អ។

បើចង់ឱ្យផ្ការីកបានលឿន លោកអ្នកអាចដាក់វាក្នុងបន្ទប់ដែលមិនសូវមានខ្យល់ និងអុជធូប តែបើចង់ឱ្យផ្ការីកយឺតមកវិញ អ្នកអាចដាក់ទឹកកកចូលក្នុងផើងផ្កា និងដាក់វានៅកន្លែងដែលមានខ្យល់ច្រើន ហើយពេលយប់យកវាទៅដាក់ហាលសន្សើម។

សូមជូនពរលោកអ្នក រកទទួលទានមានបានដូចសេចក្ដីប្រាថ្នា!

សន្សំសំចៃ រួចធ្វើការវិនិយោគ មិនត្រឹមតែជាវិធីងាយស្រួលបំផុតដើម្បីក្លាយជាអ្នកមាននោះទេ តែបើសិនអ្នកឆាប់ចាប់ផ្ដើមធ្វើវា អ្នកនឹងទទួលជោគជ័យមិនខាន។

អ្នកធ្លាប់សួរខ្លួនឯងទេថា “តើអ្នកមានទាំងនោះ បានធ្វើអ្វីខ្លះទើបធ្វើឱ្យពួកគេក្លាយជាអ្នកមានបែបនោះ”?

ខាងលើនេះ ជាប្រការដែល Tom Corley (គណនេយ្យករ អ្នកធ្វើគម្រោងហិរញ្ញវត្ថុ និងជាម្ចាស់សៀវភៅដែលនិយាយអំពី វិថីដើម្បីក្លាយជាអ្នកមាន) លោកបានចំណាយពេល 5ឆ្នាំក្នុងការធ្វើសម្ភាស និងស្រាវជ្រាវទៅលើសកម្មភាព និងទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកមានចំនួន 233នាក់។ អ្នកមានទាំងនេះ សុទ្ធតែមានប្រាក់ចំណូលយ៉ាងតិច160,000ដុល្លារ/ឆ្នាំ និងមានទ្រព្យសម្បត្តិយ៉ាងហោច 3.2លានដុល្លារអាមេរិក។

ក្នុងការស្រាវជ្រាវរបស់លោក Tom Corley បានបង្ហាញថា អ្នកមានទាំងនោះ ប្រើប្រាស់វិធីសាស្ដ្រសំខាន់ចំនួន4។ វិធីសន្សំ និងវិនិយោគ គឺងាយស្រួលជាងគេ ខណៈវិធីផ្សេងទៀតមានហានិភ័យច្រើន។

1.សន្សំ និងវិនិយោគ

Tom Corley បានឱ្យដឹងថា ក្នុងចំណោមអ្នកមានទាំងអស់ដែលលោកបានសម្ភាស គឺមានតែ 22% ប៉ុណ្ណោះដែលជ្រើសរើសវិធីសន្សំប្រាក់ និងវិនិយោគ។ នេះ មិនត្រឹមតែជាវិធីងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរទៅរកភាពមានបានប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏ជាវិធីមួយដែលធានាថា អ្នកនឹងក្លាយជាអ្នកមានពិតប្រាកដ បើសិនជាអ្នកឆាប់ចាប់ផ្ដើមធ្វើវា។ ក្រុមអ្នកមាននៅក្នុងការស្រាវជ្រាវរបស់ Tom Corley ភាគច្រើនសុទ្ធតែរកបាន 1លានដុល្លារជាលើកដំបូង នៅពេលពួកគេមានវ័យចាប់ពី 35 ទៅ 39ឆ្នាំ ហើយសន្សំបានជាមធ្យម 3.3លានដុល្លារពេលមានអាយុ 55ឆ្នាំ។

ក្រុមអ្នកមាននេះ មាន 4ចំណុចដូចគ្នា៖
-ពួកគេតែងមានប្រាក់ចំណូលមធ្យម។
-ការចំណាយប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ មានកម្រិតទាប ហើយពួកគេចូលចិត្តសន្សំសំចៃជាជាងការចាយវាយខ្ជះខ្ជាយ។
-ពួកគេសន្សំប្រាក់ 20% ឬច្រើនជាងនេះ បើធៀបនឹងចំណូលរបស់ពួកគេ។
-ពួកគេយកប្រាក់ដែលសន្សំបានទៅវិនិយោគតាំងតែពីយូរ ហើយបន្តធ្វើកិច្ចការនេះដោយការប្រុងប្រយ័ត្នបំផុតក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំបន្តបន្ទាប់។

មិនថាកិច្ចការដែលពួកគេធ្វើរាល់ថ្ងៃជាកិច្ចការអ្វីនោះទេ តែក្រុមនេះនៅតែធ្វើឱ្យការសន្សំ និងវិនិយោគរបស់ពួកគេក្លាយជាទម្លាប់ ហើយពួកគេក៏មិនភ្លេចរិះរកគំនិតល្អៗ ឆ្លាតវៃ ដើម្បីបង្កើនភាពមានបាន។ វិថីឆ្ពោះទៅរកការសន្សំប្រាក់ និងវិនិយោគ មិនមែនសម្រាប់អ្នករាល់គ្នានោះទេ។ វាទាមទារការយល់ដឹងពីរឿងហិរញ្ញវត្ថុ និងការប្ដេជ្ញាចិត្តយូរអង្វែង។

2.រត់តាមក្ដីស្រមៃរបស់ខ្លួន
នេះប្រហែលជាវិធីដ៏លំបាកមួយ ដើម្បីបង្កើតភាពមានបាន ព្រោះវាទាមទារឱ្យយើងរត់តាមក្ដីស្រមៃ ដូចជាការចាប់ផ្ដើមរកស៊ី ការក្លាយជាតារាចម្រៀង ឬអ្នកនិពន្ធដែលប្រកបដោយជោគជ័យ។

ប្រហែល 28% នៃអ្នកមានដែលស្ថិតក្នុងការស្រាវជ្រាវរបស់លោក Tom Corley បានជ្រើសរើសយកវិធីនេះ ហើយពួកគេរកបានប្រាក់ជាមធ្យម 7.4លានដុល្លារ(ច្រើនជាងក្រុមដទៃ) ក្នុងរយៈពេលប្រហែល 12ឆ្នាំ។

ពួកគេយល់ថា ការដេញតាមក្ដីស្រមៃរបស់ខ្លួន គឺជារឿងដែលមានប្រយោជន៍បំផុតដែលពួកគេបានធ្វើក្នុង 1ជីវិត។ ពួកគេបានធ្វើអ្វីដែលពួកគេចូលចិត្ត ហើយពួកគេបានចូលចិត្តនូវអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើ ហើយចុងក្រោយ ប្រការដែលពួកគេចូលចិត្ត បានជួយឱ្យពួកគេមានប្រាក់កាន់តែច្រើននៅក្នុងធនាគារ។

អ្នកដែលចង់ជ្រើសរើសយកវិធីនេះ ពួកគេត្រូវតែត្រៀមចិត្តក្នុងការធ្វើការច្រើនម៉ោង និងអាចដោះស្រាយបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ។ ភាគច្រើននៃពួកគេ បានធ្វើការលើស 61ម៉ោង/សប្ដាហ៍ មុននឹងសម្រេចបានតាមក្ដីស្រមៃ។ ក្នុងខួរក្បាលរបស់ក្រុមនេះ ហាក់ដូចជាពុំមានពាក្យថា ចុងសប្ដាហ៍ ឬរដូវលម្ហែកាយឡើយ។

ការទទួលបានប្រាក់ខែដែលមានស្ថិរភាពក្នុងដំណាក់កាលដំបូង វាហាក់ដូចជាមិនអាចទៅរួច។ អ្នកដែលមានភារកិច្ចត្រូវជួយពុកម្ដាយ បងប្អូន នឹងជួបការលំបាកច្រើន។ ដើម្បីមានប្រាក់រត់តាមក្ដីស្រមៃ មនុស្សមួយចំនួនត្រូវបង្ខំចិត្តលុបគម្រោងទិញផ្ទះ ឬក៏ពួកគេត្រូវយកលុយសម្រាប់ចូលនិវត្តន៍មកប្រើប្រាស់។ បើសិនអ្នកមិនចូលចិត្តការប្រឈមនឹងហានិភ័យ វិធីនេះនឹងមិនមែនជាជម្រើសល្អសម្រាប់អ្នកទេ។

3.ស្វែងរកវិធីរីកចម្រើនក្នុងក្រុមហ៊ុន
ពួកគេ គឺជាបុគ្គលិកដែលធ្វើការនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនធំៗ ហើយបានចំណាយកម្លាំងកាយចិត្តដើម្បីធ្វើឱ្យមានការរីកចម្រើនក្នុងការងារ រហូតដល់ក្លាយជាអ្នកគ្រប់គ្រងកំពូល។

នេះ គឺជាវិធីលំបាកទី2 ដើម្បីក្លាយជាសេដ្ឋី ហើយប្រហែល 31% នៃអ្នកដែលស្ថិតក្នុងបញ្ជីស្រាវជ្រាវរបស់ Tom Corley បានជ្រើសរើសយកវិធីនេះ។ ជាមធ្យម ពួកគេត្រូវចំណាយពេល 22ឆ្នាំ ដើម្បីរកបានប្រាក់ចាប់ពី 3.4លានដុល្លារទៅ។ ភាគច្រើន ការក្លាយជាអ្នកមានរបស់ពួកគេ គឺបានមកពីរង្វាន់ជាភាគហ៊ុនប្រចាំឆ្នាំ ឬការចែករំលែកប្រាក់ចំណេញពីក្រុមហ៊ុន។

ការជ្រើសរើសយកវិធីនេះ វាទាមទារឱ្យអ្នកត្រូវតែមានជំនាញក្នុងការបង្កើត និងរក្សាទំនាក់ទំនងល្អ និងយូរអង្វែងជាមួយបណ្ដាបុគ្គលមានអំណាចក្នុងវិស័យដែលអ្នកកំពុងធ្វើការ។

អ្នកដែលដើរតាមផ្លូវនេះ សុទ្ធតែជាមនុស្សដែលហ៊ានលះបង់ច្រើន ទាក់ទិននឹងពេលវេលា ដោយពួកគេត្រូវចេញទៅបំពេញបេសកកម្មជាញឹកញាប់ និងត្រូវខាតបង់ថ្ងៃសម្រាកជាហូរហែផងដែរ។

4. ក្លាយជាអ្នកជំនាញលំដាប់កំពូល
ក្នុងចំណោមអ្នកមានដែលបានចូលរួមក្នុងការស្រាវជ្រាវរបស់ Tom Corley គឺមាន 19% បានជ្រើសរើសយកវិធីនេះ។ ទាំងនេះ គឺជាមនុស្សដែលមានជំនាញលំដាប់កំពូលនៅក្នុងវិស័យដែលពួកគេកំពុងធ្វើ។ ពួកគេទទួលបានប្រាក់ខែខ្ពស់សម្រាប់ចំណេះដឹង និងជំនាញរបស់ពួកគេ ប្រការនេះធ្វើឱ្យពួកគេមានភាពខុសប្លែកពីគូប្រជែង។

ក្រុមអ្នកមានប្រភេទនេះ ត្រូវចំណាយពេល 20ឆ្នាំ ដើម្បីមានទ្រព្យជាមធ្យម 4លានដុល្លារ។ បុគ្គលទាំងនេះ មួយចំនួនធ្វើការឱ្យក្រុមហ៊ុនធំៗ មួយចំនួនធ្វើការក្នុងវិស័យសុខាភិបាល ឬជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនខ្នាតតូច តែចំណូលខ្ពស់។

អ្នកជំនាញ ឬឯកទេសលំដាប់កំពូល មិនសម្រាប់តែអ្នកមានបញ្ញាពីកំណើតនោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេត្រូវចំណាយពេលយូរឆ្នាំជាបន្តបន្ទាប់ក្នុងការសិក្សា និងសិក្សា។ ពួកគេតែងតែជាមនុស្សដែលត្រូវបានបណ្ដុះបណ្ដាលយ៉ាងច្បាស់លាស់ និងមានសញ្ញាបត្រខ្ពស់ៗ។

នេះមានន័យថា ពួកគេត្រូវវិនិយោគប្រាក់កាស់ច្រើន និងពេលវេលាដ៏យូរ មុនពេលបានទទួលប្រាក់ខែច្រើនដែលអាចធ្វើឱ្យពួកគេក្លាយជាអ្នកមាន៕

ប្រភព​៖​ សារ​ព័ត៌មាន​បរទេស

រថយន្ត​ខ្នាត​តូច​ (Kei​ cars​) ឬហៅ​ថា​ microvans​ ឬរថយន្ត​ mini​ កំពុងតែ​គ្រប់គ្រង​ទីផ្សារ​រថយន្ត​នៅ​រាជាណាចក្រ​ជប៉ុន​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​។ យោង​តាម​សមាគម​អ្នកផ្គត់ផ្គង់​រថយន្ត​នៅ​ជប៉ុន​ មាន​ 5ក្នុងចំណោម​8 នៃ​ប្រភេទ​រថយន្ត​ដែល​លក់ដាច់​ជាងគេ​នៅ​ជប៉ុន​ក្នុង​ឆ្នាំ​2019​ នោះ​គឺ​រថយន្ត​ខ្នាត​តូច​ប្រភេទ​ Kei​។

ក្នុងចំណោម​ប្រភេទ​រថយន្ត​ខ្នាត​តូច​ដែល​មានឈ្មោះ​ក្នុង​បញ្ជី​ឈ្មោះ​រថយន្ត​ដែល​លក់ដាច់​ច្រើន​បំផុត​ Honda​ N-Box​ គឺជា​រថយន្ត​ដែល​ស្ថិត​ក្នុង​លំដាប់​ជួរមុខ​គេ​ ហើយ​ឆ្នាំ​2019​ គឺជា​ឆ្នាំទី3​ ហើយដែល​វា​ដណ្ដើម​បាន​ចំណាត់ថ្នាក់​លេខ1​ ដោយ​លក់​បាន​ចំនួន​ 250,500​ គ្រឿង​។ សម្រាប់​រថយន្ត​ N-Box​ នេះ​ រូបរាង​របស់​វា​ ស្រដៀង​ទៅ​នឹង​ឈ្មោះ​របស់​វា​ ពោល​គឺ​ វា​ដូចជា​ប្រអប់​មួយ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​ ដើម្បី​កាត់បន្ថយ​ទំហំ​រថយន្ត​ និង​បង្កើន​ទំហំ​នៃ​ឧបករណ៍​ខាងក្នុង​រថយន្ត​។

គេ​សង្កេតឃើញ​ថា​ រថយន្ត​ខ្នាត​តូច​ស្ទើរតែ​ទាំងអស់​ក្នុង​ពិភពលោក​ សុទ្ធតែ​ត្រូវ​បាន​ផលិត​ឡើង​ក្នុង​ប្រទេស​ជប៉ុន​។ រថយន្ត​ម៉ាក​ Daihatsu​ ចំនួន​ 2ប្រភេទ​គឺ​ Tanto​ និង​ Move​ ក៏​មានឈ្មោះ​ក្នុង​បញ្ជី​នៃ​រថយន្ត​ដែល​លក់ដាច់​បំផុត​ក្នុង​ឆ្នាំ​2019​ ដែរ​។ ចំណែក​រថយន្ត​ដែល​មិនមែន​ជា​ប្រភេទ​ Kei​ ក្នុង​ top​ 10​ ក៏​សុទ្ធតែ​ត្រូវ​បាន​ផលិត​ដោយក្រុម​ហ៊ុន​ Toyota​ ដែរ​។

រថយន្ត​ខ្នាត​តូច​ប្រភេទ​ Kei​ ជាទូទៅ​មាន​បណ្ដោយ​ប្រវែង​ 3.4​ម៉ែត្រ​ កម្ពស់​ 2ម៉ែត្រ​ និង​ទទឹង​1.48​ម៉ែត្រ​។ ទំហំ​នៃ​ម៉ាស៊ីន​ត្រូវ​បាន​កំណត់​ត្រឹម​ 0.66​លីត្រ​។ ប្រភេទ​រថយន្ត​ខាងលើ​នេះ​ បាន​ទទួលផល​ប្រយោជន៍​ច្រើន​ទាក់ទិន​នឹង​ការ​បង់ថ្លៃ​ពន្ធ​ និង​ធានារ៉ាប់រង​ល្អ​បំផុត​នៅ​ជប៉ុន​ ព្រោះថា​ ប្រទេស​នេះ​ចង់​កាត់បន្ថយ​ចំនួន​នៃ​ប្រភេទ​រថយន្ត​ខ្នាត​ធំ​ ដោយ​លើកទឹកចិត្ត​ពលរដ្ឋ​ឱ្យ​ងាក​មក​ប្រើ​រថយន្ត​ខ្នាត​តូច​វិញ​។

ថ្វីបើ​រថយន្ត​ប្រភេទ​នេះ​ ត្រូវ​បាន​គេ​នាំចេញ​ទៅ​លក់​នៅ​ប្រទេស​ផ្សេង​ៗជាច្រើន​ ដូចជា​ឥណ្ឌា​ជាដើម​ក្ដី​ ប៉ុន្តែ​ វា​ហាក់​មិន​ទទួល​បានការ​គាំទ្រ​ច្រើន​ពី​អ្នកប្រើ​ប្រាស់​នៅក្នុង​ប្រទេស​ផ្សេង​ៗក្រៅតែ​ពីជ​ប៉ុន​ឡើយ​៕

ប្រភព​៖ សារព័ត៌មាន​បរទេស​

យោង​តាម​ទំព័រ​សារព័ត៌មាន​ Bloomberg​ ៖ ប្រទេស​ឥណ្ឌូ​នេ​ស៊ី​ ដែល​មាន​សេដ្ឋកិច្ច​ធំ​បំផុត​ប្រចាំ​តំបន់​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍​ កំពុងតែ​ត្រៀមខ្លួន​ក្លាយជា​ទីផ្សារ​មូលបត្រ​ធំជាង​គេ​នៅក្នុង​តំបន់​។ តម្លៃ​មូលធន​ទីផ្សារ​មូលបត្រ​របស់​ប្រទេស​នេះ​ បច្ចុប្បន្ន​ឡើង​ដល់​ 529​ពាន់​លាន​ដុល្លារ​ ជិត​យកឈ្នះ​លើ​ប្រទេស​ថៃ​ដែល​កំពុង​ធ្លាក់​កូដ​។

កាលពី​ខែឧសភា​ ឆ្នាំ​2019​ ថៃ​បាន​ “វ៉ា​ដាច់​” សិង្ហបុរី​ ហើយ​ឡើង​កាន់កាប់​តំណែង​នាំមុខ​ទាក់ទិន​នឹង​ទំហំ​មូលធន​ក្នុង​ផ្សារហ៊ុន​នៃ​តំបន់​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍​។ ប៉ុន្តែ​ ដោយសារតែ​តម្លៃ​ប្រាក់​បាត​ធ្លាក់ចុះ​ និង​កំណើន​សេដ្ឋកិច្ច​ត្រូវ​បាន​គេ​ព្យាករ​ថា​ នឹង​ថមថយកម្លាំង​នោះ​ ដូច្នេះ​ SET​ Index​ របស់​ផ្សារ​មូលបត្រ​ថៃ​ គឺជា​សន្ទស្សន៍​មូលបត្រ​តែ​ 1គត់​ក្នុង​តំបន់​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍​ បាន​ស្គាល់​ពី​ឱនភាព​ក្នុងរយៈពេល​ 3ខែ​កន្លងមក​នេះ​។

ផ្ទុយ​មកវិញ​ សន្ទស្សន៍​នៃ​ផ្សារហ៊ុន​ Jakarta​ Composite​ Index​ បាន​កើន​ 5.5​% គិត​ក្នុងអំឡុងពេល​ដូចគ្នា​នៃ​ផ្សារហ៊ុន​នៅ​ថៃ​។ ប្រធានាធិបតី​ឥណ្ឌូ​នេ​ស៊ី​ កំពុងតែ​អនុវត្ត​នូវ​គម្រោង​ហេ​ដ្ឋា​រចនា​សម្ព័ន្ធ​ថ្មី​ៗជាច្រើន​ និង​កំពុង​ធ្វើ​កំណែទម្រង់​សេដ្ឋកិច្ច​របស់​ប្រទេស​ដែល​មាន​ប្រជាជន​ច្រើន​ជា​គេ​បង្អស់​លំដាប់​លេខ4​ លើ​ពិភពលោក​មួយ​នេះ​។

យោង​តាម​របាយការណ៍​របស់​សារព័ត៌មាន​ Bloomberg​ ទីផ្សារ​ធំ​បំផុត​នៅ​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍​មួយ​នេះ​ បច្ចុប្បន្ន​កំពុង​ឈរ​នៅ​លំដាប់​ទី​21​ លើ​ពិភពលោក​៕

ប្រភព​៖ សារព័ត៌មាន​បរទេស​

នៅពេល​នគរបាល​ប្រទះឃើញ​ សាកសព​បុរស​រងគ្រោះ​ម្នាក់​ នៅសល់​តែ​ផ្នែក​ខ្លះ​នៃ​រាងកាយ​ប៉ុណ្ណោះ​។

ក្រុម​អ្នកស៊ើប​អង្កេត​បានឱ្យ​ដឹង​ថា​ កសិករ​ជនជាតិ​ប៉ូឡូញ​ម្នាក់​ដែល​បាន​បាត់ខ្លួន​តាំងពី​ថ្ងៃ​ចុងឆ្នាំ​2019​ មក​នោះ​ ការពិត​ គឺ​ត្រូវ​ជ្រូក​ដែល​ខ្លួនឯង​ចិញ្ចឹម​ ហែកស៊ី​ខ្ទេចខ្ទី​សឹងតែ​គ្មាន​នៅសល់​បំណែក​។ ប៉ូលិស​បាន​និយាយ​ថា​ បុរស​រងគ្រោះ​ដែល​មាន​អាយុ​ប្រហែល​ 70​ឆ្នាំ​រូប​នោះ​ ទំនងជា​បាន​ដួលសន្លប់​ដោយសារ​អាការ​គាំងបេះដូង​ មុននឹង​ត្រូវ​ជ្រូក​ដែល​គាត់​ចិញ្ចឹម​នោះ​ហែកស៊ី​ជា​ចំណី​។

ពេល​មកដល់​កន្លែង​កើតហេតុ​ បន្ទាប់ពី​ទទួល​បាន​របាយការណ៍​ពី​អ្នកភូមិ​ ក្រុម​ប៉ូលិស​បាន​ពិនិត្យ​ឃើញថា​ ខ្លួនប្រាណ​ជនរងគ្រោះ​នៅសល់​តែ​ឆ្អឹង​ និង​សាច់​ប៉ុន្មាន​ដុំ​តែប៉ុណ្ណោះ​។

រដ្ឋអាជ្ញា​នៃ​ស្រុក​ Magdalena​ Serafin​ បានឱ្យ​ដឹង​ថា​៖ “យើងខ្ញុំ​មិនដឹង​ច្បាស់​ថា​ ជនរងគ្រោះ​ត្រូវ​ជ្រូក​ហែកស៊ី​នៅពេល​ណា​នោះ​ទេ​ ប៉ុន្តែ​ប្រហែលជា​នៅចន្លោះ​ពី​ថ្ងៃទី​31​ ខែធ្នូ​ ឆ្នាំ​2019​ ទៅ​ថ្ងៃទី​8 មករា​ ឆ្នាំ​2020​។ រដ្ឋអាជ្ញា​បាន​បន្ថែម​ថា​ ជ្រូក​ដែល​ស៊ីសាច់​មនុស្ស​នេះ​ មាន​ទាំងអស់​ 14​ក្បាល​ ក្នុង​នោះ​មាន​ជ្រូក​ធំៗ​ចំនួន​ 2ក្បាល​ ដែល​ត្រូវ​គេ​លែងឱ្យ​ដើរ​ក្នុង​ទីធ្លា​ជុំវិញ​ផ្ទះ​ ដែល​ជា​កន្លែង​រស់នៅ​របស់​ជនរងគ្រោះ​។

អាជ្ញាធរ​មានសមត្ថកិច្ច​ក៏បាន​ប្រាប់​ឱ្យ​ដឹង​ដែរ​ថា​ ថ្ងៃទី​20​ មករា​នេះ​ សាកសព​នឹង​ត្រូវ​ធ្វើ​កោ​លសល្យ​វិ​ច្ច័​យ បើ​ទោះជា​នៅសល់​តែ​ឆ្អឹង​ និង​សាច់​តិចតួច​ក៏ដោយ​។ ចំណែក​ជ្រូក​ទាំងនោះ​ក៏​នឹង​ត្រូវ​គេ​ពិនិត្យ​យ៉ាង​ល្អិតល្អន់​ដើម្បី​រក​មូលហេតុ​ពិត​នៃ​ឃាតកម្ម​នេះ​ បន្ទាប់មក​ពួកវា​អាច​នឹង​ត្រូវ​គេ​យក​ទៅ​សម្លាប់ចោល​…៕

ប្រភព​៖ សារព័ត៌មាន​បរទេស​

គម្លាត​រវាង​អ្នកមាន​ និង​អ្នកក្រ​ មិនមែន​ស្ថិតនៅ​លើ​ត្រឹមតែ​ទំហំ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​នោះ​ទេ​ តែ​វា​ស្ថិតនៅ​ត្រង់​ការយល់ឃើញ​របស់​ពួកគេ​។

តើ​ការ​គិត​របស់​អ្នកមាន​ និង​អ្នកក្រ​ ខុសគ្នា​ត្រង់ណា​ខ្លះ​? ខាងក្រោម​នេះ​ គឺជា​ឧទាហរណ៍​មួយចំនួន​ដែល​ទាក់ទិន​នឹង​បញ្ហា​ខាងលើ​៖

​1.ការទិញ​ទំនិញ​តាម​អន​ឡាញ​៖

​   -ចំពោះ​អ្នកមាន​ ពួកគេ​ទិញ​តែ​របស់​ណា​ដែល​ចាំបាច់​សម្រាប់​បំពេញការងារ​ ពោល​គឺ​ ពួកគេ​នឹង​មិន​ខ្ជះខ្ជាយ​ប្រាក់​កាស់​ទៅលើ​របស់​ដែល​មិន​ចាំបាច់​នោះ​ឡើយ​។

​-ចំពោះ​អ្នកក្រ​វិញ​ ពួកគេ​ប្រឹង​ប្រមូល​លុយ​ដែល​ខ្លួន​មាន​ទៅ​បង្គ្រប់​ទិញ​របស់​ដែល​ខ្លួន​ចូលចិត្ត​ ដើម្បី​ឱ្យ​បាន​ “Free​” លើ​ការ​ដឹកជញ្ជូន​ ឬការ​ថែម​អ្វីមួយ​ ខណៈ​ទំនិញ​ដែល​ពួកគេ​បាន​ទិញ​នោះ​ មិនមែន​ជា​របស់​ចាំបាច់​ប៉ុន្មាន​ឡើយ​ ហើយ​ករណី​ខ្លះទៀត​ រយៈពេល​រាប់​ខែ​ទើប​ប៉ះ​របស់​នោះ​ម្ដង​។

​2.បន្ទាប់ពី​ជ្រុល​ទិញ​សំបុត្រ​ចូល​មើលកុន​ប៉ះ​រឿង​មិនល្អ​មើល​៖

​-អ្នកមាន​គិតថា​ វា​ជា​ការ​ខ្ជះខ្ជាយ​ពេលវេលា​ដ៏​មានតម្លៃ​ ហើយក៏​ប្រញាប់​ត្រឡប់ទៅ​ផ្ទះ​។

​-អ្នកក្រ​វិញ​គិតថា​ ថ្វីបើ​ជា​រឿង​មិនល្អ​មើល​ ប៉ុន្តែ​ជ្រុល​ជា​បាន​ចំណាយ​ប្រាក់​ទិញ​សំបុត្រ​ទៅ​ហើយ​ នៅ​មើល​ឱ្យ​ចប់​សាច់រឿង​សិន​។

​3.ប្រភព​ចំណូល​ថ្មី​៖

​-ការ​គិត​របស់​អ្នកមាន​ នៅពេល​មាន​ប្រភព​ចំណូល​ថ្មី​ គឺ​ពួកគេ​សប្បាយចិត្ត​ និង​គិតថា​ វា​ជា​ប្រភព​ទុន​មួយទៀត​ដែល​អាចយ​កទៅ​បង្កើន​ការ​វិនិយោគ​។

-រី​ឯអ្នកក្រ​វិញ​បែរជា​គិតថា​ ខ្លួន​អស្ចារ្យ​ ហើយ​ត្រៀម​យក​ប្រាក់ចំណូល​បន្ថែម​នោះ​ ដាក់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ខ្ទង់​សន្សំ​។

4.ភាព​ខុសគ្នា​ធំ​បំផុត​ក្នុង​គំនិត​របស់​ពួកគេ​នោះ​គឺ​ អ្នកក្រ​តែង​គិត​អំពី​ប្រយោជន៍​ចំពោះមុខ​ ចំណែក​អ្នកមាន​វិញ​ ពួកគេ​គិត​អំពី​ផលប្រយោជន៍​យូរអង្វែង​។

5.សម្រាប់​អ្នកក្រ​ ការ​សន្សំ​គឺ​ ជា​និយមន័យ​ត្រឹមត្រូវ​តែមួយគត់​ក្នុង​គំនិត​របស់​ពួកគេ​ ឯអ្នកមាន​វិញ​ ពួកគេ​គិតដល់​តម្លៃ​មើល​មិនឃើញ​ដែល​លុយ​នឹង​នាំមក​ឱ្យ​ពួកគេ​។

6.នៅពេល​មាន​ថ្ងៃឈប់​សម្រាក​ ឬទំនេរ​ពី​ការងារ​ អ្នកក្រ​នឹង​គិតដល់​គម្រោង​ដើរលេង​កន្លែងណា​មួយ​ដើម្បី​ចាយ​លុយ​ ប៉ុន្តែ​ចំពោះ​អ្នកមាន​វិញ​ គេ​គិតទៅ​លើ​ពាក្យមួយម៉ាត់​គត់​ នោះ​គឺ​ “វិនិយោគ​” ហើយ​ការ​ដើរលេង​ គឺជា​រឿង​បន្ទាប់បន្សំ​។

7.ខណៈ​ដែល​អ្នកក្រ​គិតថា​ ខ្លួន​កំពុង​មានការ​ងារ​ច្រើន​ ការងារ​សំខាន់​ត្រូវ​ធ្វើ​ ត្រូវ​បារម្ភ​ ឯអ្នកមាន​វិញ​ មិន​គិត​បែបនេះ​ឡើយ​ ពួកគេ​តែង​ចង់​ធ្វើការងារ​ច្រើន​ និង​ការងារ​ធំដុំ​៕

ប្រភព​៖ សារព័ត៌មាន​បរទេស​